Hex skończył 10 miesięcy, Gambitowi za chwilę wybije 6. rok, a ja zdążyłam już na tyle ogarnąć posiadanie dwóch psów sportowych, że w końcu nadszedł czas na tekst, o który jestem nieustannie pytana, odkąd pokazałam Księcia Ciemności w sieci. Pora na porównanie ras i udzielenie odpowiedzi na pytanie starsze niż wszystkie psie grupy na Facebooku razem wzięte: czy owczarek australijski to taki łatwiejszy border collie? Let the battle begin! * Na początek, po tym niezwykle hucznym wstępie, konieczne jest kilka słów wyjaśnienia. Jeżeli właśnie stoicie przed wyborem rasy i wahacie się między border collie a owczarkiem australijskim, potraktujcie poniższy tekst z dystansem i przymrużeniem oka. Po pierwsze, dlatego że mówię w nim o własnych doświadczeniach, opierając się przede wszystkim na tym, co już przeszłam ze swoimi psami. Po wtóre, dlatego że żaden z moich psów nie jest takim przedstawicielem rasy, którego można wyhaczyć na OLX. To psy do pracy po pracujących rodzicach, wprawdzie różnych ras, ale kupowane w jednym celu – do sportu. Dodatkowo, obie rasy są niezmiernie zróżnicowane tak pod względem wyglądu, jak temperamentu i popędów. Szczególnie ważne jest to w przypadku Gambita, bo populacja użytkowych OA w Polsce jest niewielka, a z psem z linii show po prostu nie sposób go porównywać. Dlatego nie dajcie się nabrać, jeżeli po lekturze niniejszego tekstu dojdziecie do wniosku, że łatwiej niż z Gambitem byłoby Wam żyć z Heksiem lub odwrotnie. Szukając psa dla siebie, bierzcie pod uwagę swoje potrzeby i szczerze odpowiedzcie sobie na pytanie, co jesteście gotowi temu psu zaoferować. Potem przemyślcie sprawę jeszcze raz. I jeszcze. A już na pewno nie wierzcie ślepo w to, co pisze na blogu jakaś laska, której kompletnie nie znacie. * Skoro już powiedzieliśmy sobie o różnicach w liniach i rasach pora na kolejne zastrzeżenie. Weźcie, proszę, pod uwagę, że przez ponad 5,5 roku życia i treningów z Gambitem zdążyłam sporo się nauczyć – o psach i o obedience. Uczestniczyłam w wielu spotkaniach z trenerami, których cenię, w seminariach ze światowej klasy zawodnikami, w szkoleniach i wykładach. Myślę, że nie przesadzę, pisząc, że bardzo się przez ten czas rozwinęłam, a co za tym idzie, z Heksem wiele rzeczy mogłam zrobić bardziej świadomie niż z Gambitem. Bardziej świadomie wybrać miot, pracować z większym wyczuciem i tak dalej. Jednocześnie muszę przyznać, że na początku z Heksem żyło mi się i pracowało bardzo ciężko – podświadomie oczekiwałam, że bezproblemowo wejdzie w treningi i z miejsca będzie co najmniej równie dobry jak Gambit. Oczywiście było to zupełnie bezsensowne, toksyczne i skazujące na całe mnóstwo nieporozumień. Było też w pewnym stopniu normalne, bo przeskoczenie z doświadczonego psa, którego przewodnik zna jak własną kieszeń, na szczeniaka, z którym nie ma jeszcze żadnej nici porozumienia, jest bardzo trudne. Dlatego, jeżeli szykujecie się na drugiego psa, nie dajcie się wpędzić w tę pułapkę, nawet jeśli (a może właśnie szczególnie wtedy!) to ma być border collie po najwspanialszych rodzicach na świecie. Albo owczarek australijski, wiadomo. * Na co dzień Dla mnie idealny pies do życia to taki, który w domu śpi, na spacerach niczego się nie boi, ignoruje obce psy i nieznajomych ludzi. Trochę się trzeba namęczyć, aby taki stan rzeczy osiągnąć, chociaż z niektórymi osobnikami jest łatwiej niż z innymi. Tę część artykułu podzieliłam na kilka mniejszych kategorii dotyczących przede wszystkim pracy ze szczeniakiem i młodym psem w tych aspektach, które ostatecznie dają wspomnianego, idealnego do życia dorosłego psa. Nauka czystości Zdaje mi się, że mam pecha, bo jeżeli chodzi o naukę czystości chłopcy dawali ciała mniej więcej po równo. To, jak koszmarnie szło Gambitowi uczenie się szacunku dla suchej podłogi, najlepiej obrazuje jego szczenięcy pseudonim: Sikachu. Pierwszy miesiąc to była naprawdę ciężka walka, a ostatni raz Gambit zeszczał się w domu w wieku 10 miesięcy. Z Heksiem idzie mi pod tym względem równie dobrze, żeby nie powiedzieć – jeszcze lepiej, bo w jego przypadku szacunek dla takich mebli jak klatka czy legowisko w ogóle nie funkcjonuje. Hex, w przeciwieństwie do Gambita, nie patrzy na to, czy jest zamknięty – po prostu sika, gdzie akurat stoi. Dodam, że celowo używam w tym punkcie czasu teraźniejszego. Hex to brudas jakich mało. Socjalizacja To trochę śliska sprawa, bo w tym punkcie naprawdę wiele zależy od hodowcy. Hex miał więcej szczęścia niż Gambit, bo hodowczyni wykonała z nim wspaniałą pracę. Przyjechał do mnie, reagując na imię i świetnie odwołując się od psów, uprzejmy w kontaktach z innymi żywymi istotami i obznajomiony z większością zjawisk, które można spotkać, mieszkając w mieście. Gambit z kolei był trochę pozostawiony sam sobie przez ostatnie dwa tygodnie pobytu w hodowli. Odebrałam go w wieku 10 tygodni, był ostatnim szczeniakiem z miotu, który pojechał do nowego domu, a czas pomiędzy wyjazdem rodzeństwa, a podróżą do Polski spędzał głównie z dorosłymi psami. Gdy przywiozłam go do domu, był mocno wkręcony w psy i bardzo nastawiony na kontakt z innymi czworonogami – trochę czasu zajęło mi nauczenie go, co naprawdę liczy się w życiu. Jednocześnie w kontaktach ze światem wydawał mi się pewniejszy siebie niż Hex, a na pewno bardziej stonowany w reakcjach. Książkowo przechodził przez okresy lękowe, zdarzało mu się burknąć na to czy tamto: pamiętam doskonale chodzenie na miejskie spacery i głaskanie metalowych koszy na śmieci. Z kolei przestraszony Hex potrafił odpalić szczekaczkę na całego. Zdarzyło mu się to wprawdzie tylko kilka razy i to w dość ekstremalnych sytuacjach, jak choćby wtedy, kiedy tuż nad głową przeleciał mu dron, niemniej wykazywał dużo większe predyspozycje do wchodzenia w niepożądane interakcje ze światem. Mocno przyłożyłam się do uczenia go oferowania rezygnacji z każdego bodźca i muszę powiedzieć, że cała ta praca się pięknie zwraca. Ale przecież nie musiałam robić tego z Gambitem. Zdolność destrukcji Ojej. Temat, o którym w przypadku Heksa mogłabym opowiadać godzinami, a który mogę jednocześnie podsumować jednym krótkim stwierdzeniem. Otóż z okazji zbliżających się powoli pierwszych urodzin Hex ma umówione nie tylko zdjęcia stawów, lecz również gastroskopię. To pies, który z przyjemnością pożarłby cały świat, a potem poprosił o dokładkę. Zjada (nie gryzie, zjada!) zabawki na jedzenie wraz z upchanymi w nich smakołykami. Połyka szarpaki. Pożera ubrania, ręczniki, koce. Dosłownie wszystko, co tylko wpadnie mu zęby. W porównaniu do niego Gambit zawsze był aniołem: jako szczeniak nadgryzł jednego mojego buta, a potem nie zniszczył już absolutnie nic. Odpoczywanie w domu Naturalny off i umiejętność odpoczywania to były jedne z tych cech, których szukałam u psa, kiedy rozglądałam się za Gambitem, a że to pies szyty na miarę moich ówczesnych oczekiwań – oczywiście Gambit miał te cechy w pakiecie. Odkąd pamiętam, kładł się, gdy nie wiedział, co ma robić i naprawdę dobrze radził sobie z okresami mniejszej aktywności już za szczeniaka. W przypadku Heksa ta jakość nie była już dla mnie taka istotna; szukając szczeniaka, koncentrowałam się przede wszystkim na tym, czego będę oczekiwała od niego w kontekście sportu, wychodząc z założenia, że z krzywymi akcjami w życiu jakoś sobie poradzę. Nic więc dziwnego, że Hex jest całkowitym przeciwieństwem Gambita. Albo daje mu się zajęcie, albo natychmiast znajduje je sobie sam. Wymyśla oczywiście tylko same bardzo zabawne aktywności. Wśród jego ulubionych domowych rozrywek znajdują się próby wskakiwania na blaty, zwiedzanie parapetów, rzucanie zabawką z sypialni do przedpokoju i kradzież papieru toaletowego. O odpoczywaniu, mimo moich wysiłków wychowawczych, niespecjalnie chce słyszeć, toteż ogarnianie go tak, żeby głupio nie zrobił sobie krzywdy, wymaga ode mnie naprawdę dużo sił na zarządzanie przestrzenią, organizację i kontrolę. * Na treningu Domyślam się, że bywalców tego bloga to właśnie ta część artykułu będzie interesować bardziej. Border collie kompletnie zdominowały obedience i chociaż przyjemnie jest widzieć na podiach zawodów przedstawicieli innych ras, to nie da się tej dominacji zaprzeczyć. Czy w takim razie żadna rasa nie jest w stanie konkurować w sporcie z BC? A może to tylko taki mit i raczej efekt kuli śnieżnej niż realnych potrzeb? Trudno powiedzieć. Na pewno owczarki australijskie i border collie są w pracy inne, jednak wcale nie oznacza to, że tylko te drugie są faktycznie wartościowe. Obie rasy mają pewne jakości i pewne problemy niejednokrotnie wiążące się z tymi właśnie jakościami. Jak to wygląda u mnie? Już wyjaśniam! Motywacja Bez wątpienia jest pierwszym krokiem na drodze do sukcesu. Można nad nią pracować, ale fajnie jest mieć ją w pakiecie, aby od razu móc przeskoczyć ze szczeniakiem do innych, bardziej interesujących rzeczy. Jeżeli chodzi o motywację na jedzenie, to nie mam tu nic do zarzucenia żadnemu mojemu psu. Gambit i Hex za parówkę gotowi są oddać własną duszę. W przypadku Heksa to jednak nie jest taka oczywista sprawa, bo wiele border collie ma z motywacją pokarmową problemy – to zresztą była jedna z tych rzeczy, których się bałam, odkąd ostatecznie zdecydowałam się na tę rasę. Czy mój pies będzie dobrze jadł? Czy będzie dobrze ćwiczył za parówkę? Czy kiedykolwiek uda mi się przejść z nim do pracy za suchą karmę? Jak długo będę musiała z tym walczyć? Wszystkie te pytania krążyły mi w głowie, gdy myślałam o szczeniaku BC. Na szczęście okazało się, że Hex kocha jeść równie mocno co Gambit, a może nawet trochę bardziej. Obaj już od momentu odebrania z hodowli byli gotowi długo i wytrwale pracować za nagrodę spożywczą. W obu przypadkach nieco gorzej było z motywacją na zabawkę. Po przywiezieniu z hodowli Gambit nie szarpał się w ogóle – o czym pisałam w tym miejscu – bo był tak skoncentrowany na zdobywaniu jedzenia, że zabawki mogły dla niego nie istnieć. Trochę czasu zajęło mi odblokowanie go w tej kwestii, ale kiedy popęd łupu już się w nim obudził, okazało się, że piłka jest życiem. Hex natomiast od początku uwielbiał się szarpać i dosłownie zawisał na zabawce, jest jednak typem posiadacza. Najbardziej lubi zabijać szarpaki w samotności, a aport zabawowy wciąż wymaga dopracowania. Hex podczas szarpania jest nieco delikatniejszy, zwraca uwagę na nieświadomą presję ciała i zabawkę oddaje do ręki podskakując do niej. Gambit wbija się w moje ciało z pełnym impetem, uderzając mnie przednimi łapami w brzuch, a pojęcie presji ciała w zabawie w ogóle dla niego nie istnieje. Wrażliwość na przewodnika To skomplikowana sprawa. Gambit jest raczej miękkim psem w pracy, łatwo wyczuwa moje emocje i kiedy jestem zadowolona fruwa na różowej chmurce, a gdy wie, że popełnił błąd potrafi się zgasić, wpaść w depresję i zażądać natychmiastowej możliwości dokonania zadośćuczynienia za błędy w formie tulania. To pies, który żyje dla mojego zadowolenia. Jest przy tym bardzo plastyczny, łatwo mu wytłumaczyć, że zrobił coś źle i jednak wolałabym inne wykonanie ćwiczenia. Nie upiera się przy swoim zdaniu, liczy się dla niego moja opinia. Wbrew obiegowej opinii o border collie, Hex jest w pracy tym twardszym psem. Co więcej, zdarza mu się forsować swoje zdanie i przekonywać mnie, że to on wie lepiej, o co w tym wszystkim chodzi. Co więcej, swoje poglądy potrafi wyrazić dość dosadnie, na przykład strzelając mnie zębami po ręce. Jednocześnie jednak w treningu jest naprawdę grzeczny – łatwo np. odwołać go od jakiegoś ekscytującego ćwiczenia. Wystarczy po prostu zawołać, tak zwyczajnie. Gambit z kolei, mimo swojej wrażliwości, gdy wkręci się w jakieś ćwiczenie, wymaga z mojej strony dość ostrej reakcji – widać to zwłaszcza, gdy wybierze zły aport. Tempo nauki Gdybym miała wypowiadać się wyłącznie na podstawie doświadczenia z Heksem powiedziałabym, że ta najinteligentniejsza rasa świata wcale nie jest taka znowu mądra. Bo wiecie, mój border collie wcale nie uczy się nowych rzeczy szybko niczym strzała. Hex to taki typ, który podczas pierwszej sesji raczej nie łapie poprawnego zachowania. Nauczyłam się już, że muszę pokazać mu mniej więcej o co chodzi, a następnie dać mu się przespać z tematem przez 1 lub 2 dni. Wtedy na kolejnych sesjach zaczyna działać naprawdę dobrze. Gambit w mojej opinii szybciej uczy się różnych abstrakcyjnych rzeczy, a do tego jest dokładny i bardzo powtarzalny. Wydaje mi się, że Heksa również będzie charakteryzować ta powtarzalność, ale jest jeszcze za młody, aby powiedzieć coś w tym temacie z całą pewnością. Zresztą nie od dziś wiadomo, że BC mają tendencję do nudzenia się ćwiczeniami, szukania dziury w całym i poprawiania schematów, więc tym bardziej trudno przewidzieć, jak rozwinie się pod tym kątem Hex. Oczywiście każdy z nich ma takie elementy, które wychodzą lepiej i takie, nad którymi trzeba pracować. Gambit jest przykładowo wyjątkowym antytalentem, jeśli chodzi o aport węchowy, Hex z kolei radzi sobie z tym ćwiczeniem nad wyraz dobrze, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego młody wiek. Gambit nigdy nie miał problemów ze skakaniem, Hex gdy przedstawiłam mu koncepcję przeszkody, uparcie próbował przechodzić pod tyczką – tak, nawet kiedy znajdowała się ona tuż nad ziemią. Można by tak wymieniać i wymieniać, sęk w tym, że każdy pies ma jakieś mocniejsze i jakieś słabsze elementy. Tradycyjnie uważa się, że border collie jako psy hodowane pierwotnie do zaganiania stad owiec na dużych pastwiskach lepiej radzą sobie z wysyłaniami, ale trudniej im wykonywać ćwiczenia, w których pies znajduje się w bezpośredniej bliskości przewodnika. U mnie na tę chwilę ta prawda sprawdza się raczej mniej niż bardziej, bo Gambit wysyła się wspaniale, a do tego z każdym rokiem nabiera prędkości, Hex zaś chodzi przy nodze z entuzjazmem godnym żołnierza Armii Czerwonej na defiladzie. Baza doświadczeń Szczególną zaletą border collie w obedience jest ich ogromna liczba. Naprawdę. Dzięki temu borderowe know how jest relatywnie dobrze znane, a na typowe dla rasy problemy każdy zajmujący się tym sportem trener z miejsca proponuje wachlarz sposobów. Przewidywanie, czajenie się, wchodzenie w statyczną koncentrację, wymuszanie ruchu na przewodniku – wszystko to są problemy, których można się spodziewać w treningu z border collie, ale też kwestie powszechnie znane, którym można zapobiegać już od szczeniaka. Trudniej jest z przedstawicielami innych ras, bo właściwie każda jest w obedience mniej powszechna niż BC i do żadnej nie napisano jeszcze tak obszernej instrukcji obsługi. Bywa, że trenowanie z psem innej rasy daje poczucie nieustannego błądzenia we mgle, szukania po omacku tej jednej jedynej złotej metody, która sprawi, że w końcu w głowie psa przestawi się ten szczególny, magiczny przełącznik. Jednocześnie to wcale nie oznacza, że trenowanie z border collie jest prostsze. W zasadzie powiedziałabym, że jest dużo bardziej skomplikowane, bo aby pies dobrze działał w obedience, wymaga dość dużo aktywności poza swoim głównym sportem. Klikanie sztuczek na otwieranie głowy i naukę oferowania zachowań innych niż bezruch. Pasienie, aby pies miał w życiu inny typ aktywności, w którym może zrealizować swój naturalny instynkt. Podczas treningów przełamywanie schematów ćwiczeń, fińskie cyrki, overy i wszystkie te karuzele na świadome słuchanie oraz otwieranie głowy. Z Gambitem nie muszę tego wszystkiego robić, a przynajmniej nie w takiej szalonej ilości, w jakiej najpewniej będę musiała bawić się w to z Heksem. OA to pies o jednak nieco prostszej konstrukcji psychicznej, więc mogę po prostu skoncentrować się na obedience i jeżeli to zrobię, mój pies wcale nie zacznie się zawieszać w zmianach pozycji, wyczajać do kwadratu i robić całego mnóstwa innych głupot. Oczywiście owczarki australijskie również mają swoje wady. W obedience najbardziej boli wokalizacja – wiele OA z frustracją i nadmiarem emocji radzi sobie, wydając jęki. Nie wszystkie, ale tych, które nie odzywają się podczas ćwiczeń, jest mniej niż więcej. Kilka lat temu pewnie powiedziałabym, że ten problem raczej nie dotyczy border collie, jednak obecnie widzę coraz więcej BC, które kwiczą przy pracy. Najprawdopodobniej wynika to z rosnących coraz bardziej z roku na rok wymagań wobec psów, z którymi te nie do końca sobie radzą. Na pewno bez względu na rasę warto pamiętać o tym, że w obedience ważniejszy niż technika jest stan umysłu psa i to, jaki emocjonalny obraz ćwiczenia zbuduje się w jego głowie. Warto przy tym zaznaczyć, że często border collie są bardziej plastyczne, jeżeli chodzi o kształtowanie ich emocji i przełączanie ich z pobudzenia w spokojną koncentrację (wysyłania vs ćwiczenia statyczne) – możliwe, że to właśnie jest w obedience największa zaleta tej rasy. * Border collie czy owczarek australijski? Jak zawsze w przypadku tych pytań prawidłowa odpowiedź jest jedna i brzmi niezmiennie: to zależy. Każdy musi zdecydować sam co odpowiada mu bardziej, czego od psa oczekuje, a przede wszystkim, z jakimi problemami jest gotów mierzyć się tak w treningu, jak na co dzień. Z pewnością łatwiej jest kupić dobrego BC do sportu niż dobrego OA – przesądza o tym po prostu wielkość populacji oraz to, że istnieją w BC hodowle prowadzone z myślą o konkretnych sportowych aktywnościach. Wśród OA próżno szukać takiej specjalizacji, bo populacja dobrych psów w Europie jest zbyt mała, aby istniały hodowle specjalizujące się w agility lub obedience. Dlatego szukając owczarka australijskiego do sportu, trzeba nastawić się raczej na hodowle pasterskie, w których sport pojawia się niejako przy okazji. Mimo to, próba kupienia fajnego border collie to wyzwanie, bo ilość problemów psychicznych i zdrowotnych w rasie jest naprawdę imponująca. Może więc warto spojrzeć w innym kierunku? Każdemu według jego potrzeb. Ja na tę chwilę nie jestem w stanie ze stuprocentową pewnością powiedzieć, że z Heksem trenuje mi się łatwiej niż z Gambitem lub odwrotnie. Z pewnością jednak Gambit jest znacznie bardziej wdzięcznym psem do życia. Na przykład lubi się czasem przytulić, zamiast wiecznie biegać po parapetach. * Ja tu gadu-gadu, a Ty dalej zastanawiasz się czy lepszy będzie dla Ciebie owczarek australijski czy border collie? Rozczaruję Cię – nie znajdziesz tu łatwej odpowiedzi na to pytanie. To dwie różne rasy. Nie lepsze, nie gorsze, ale inne. Zarówno OA, jak i BC mają wady i zalety. Predyspozycje i cechy, które ciągną je w dół. Zastanów się co chcesz robić ze swoim psem. Czego od niego oczekujesz. Co możesz mu dać. Spójrz na ludzi, którzy wydają Ci się być ze swoimi w tym miejscu, w którym Ty chciałabyś kiedyś być. Spróbuj z nimi porozmawiać. Przemyśl sprawę raz jeszcze. Dobrze się zastanów, przeanalizuj wszystkie za i przeciw. A potem zdecyduj.

Owczarki środkowoazjatyckie, czyli alabaie, to psy, koło których nie da się przejść obojętnie. Są znane z samodzielności, uporu i przywiązania do opiekuna. Owczarek azjatycki potrzebuje czułego opiekuna, który będzie widział w nim najlepszego przyjaciela, a nie jedynie nieustraszonego obrońcę. Tylko wtedy pokazuje swoją zaskakująco łagodną i przyjazną naturę.

Owczarki australijskie nazywane pieszczotliwie “Aussie” z natury psy pasterskie, są bardzo pracowite i uczynne. Szybko się uczą i są posłuszne. Prócz tego wprowadzają dużo miłości i radości do rodziny. Są prawdziwym członkiem rodziny. Spis treści: Pochodzenie rasy Wygląd owczarka australijskiego Jaki charakter ma owczarek australijski? Na co najczęściej choruje psy rasy owczarek australijski? Żywienie owczarka australijskiego Owczarek australijski - pielęgnacja Pochodzenie rasy Wbrew temu jaką myśl nasuwa nam nazwa rasy, pies ten wcale nie pochodzi z Australii. Jego początki miały miejsce najprawdopodobniej w Ameryce Południowej. Nie ma żadnych pewnych informacji, które potwierdzałyby pochodzenie rasy. Wiadomo jedynie to, że przodkiem owczarka był owczarek baskijski, który w XIX wieku był transportowany z Australii do Stanów Zjednoczonych. Za transport odpowiadali baskijscy pasterze. W 1957 roku australijski klub ASCA otworzył pierwszą księgę hodowlaną. Tej rasie jej jednolity status przyznano dopiero 20 lat później. Standard rasy wszedł w życie i w klub AKC dopiero w 1993 roku. Zaś w roku 1996 rasa trafiła do księgi organizacji FCI, jako rasa o numerze 342 w grupie 1, w sekcji 1 - owczarki. Swoją popularność psy rasy owczarek australijski zyskały dopiero po II wojnie światowej wraz z modą na jazdę westernową. Do wypromowania rasy owczarek australijski przyczynił się Jay Sisler. Był to doskonały treser, które swoje pięć minut miał w produkcjach Disneya.. właściwie nie on a jego psy! Czworonogi spod jego skrzydła występowały na wielkich ekranach. Dzięki temu wiele ras zyskało swoją rozpoznawalność. Wygląd owczarka australijskiego Psy tej rasy są bardzo urodziwe i z reguły bardzo podobają się miłośnikom czworonogów. Ich nietypowa sierść i oczy dają świetny efekt. Psy bardzo często mylone są z rasą Border Collie. Należy pamiętać jakie różnice są między nimi i czym wyróżnia się rasa owczarka australijskiego. Sylwetka owczarka jest atletyczna i zdradza nam jego pochodzenie. Jest to pies pasterski, który ma świetną zwinność, a porusza się jak wszystkie psy pasterskie - bardzo zgrabnie. Jest szybki, rytmiczny a jego bieg czy chód jest elegancki. Rasa ta w kłębie posiada od 51 do 58 cm u samców, a suczki mierzą od 46 do 53 cm. Wbrew pozorom owczarki te są dość lekkie. Mają do 22/29 kg masy ciała, mimo to zaliczane są do grupy ras średnich. Mimo tego, że sylwetka tej rasy jest muskularna, pies ten w ogóle nie sprawia wrażenia ociężałego, czy tęgiego. Średniej wielkości psy te w swoim poruszaniu się prezentuje swoją lekkość i sprawność, co dodaje im dużo elegancji. Głowa owczarka Aussie jest przeważnie płaska lub lekko zaokrąglona. Jest na niej specyficznie zaznaczony stop. Kufa również jest płaska, co współgra patrząc na całą sylwetkę. Mówi się, że ta rasa ma harmonijną budowę ciała, która prezentuje się naprawdę dobrze. Jeśli chodzi o zgryz to jest to rodzaj zgryzu nożycowego. Uszy są osadzone wysoko na głowie i są w kształcie trójkątów. Bardzo charakterystyczny jest ogon, który jest szczątkowy. Często występuje u tej rasy i tworzy się naturalnie. Owczarki te mają i krótką, i długą sierść. Krótka znajduje się przeważnie w okolicach głowy, uszu, przednich łap oraz pod stawami skokowymi. Ta sierść jest gładka, miła i przyległa. Całe ciało owczarka australijskiego pokrywa piękne falowane (częściowo proste) futro, które jest bardzo gęste. Prócz tego gęsty jest również podszerstek, dzięki któremu psy te są odpornenie przeróżne na warunki atmosferyczne. Najbardziej przykuwająca uwagę jest barwa sierści. Ma ona różne kolory, co robi ogromne wrażenie. Przeważnie psy te mają kilka barw na sobie. Wyszczególnia się 4 rodzaje umaszczenia. Wszystkie te rodzaje mają aż 16 różnych kombinacji kolorów. Podstawowe umaszczenie: czarne (black) wątrobiane (red) blue-merle (marmurkowa czerń z szarą barwą podstawową) red-merle (marmurkowa czerwień/brąz z jasnoczerwoną lub beżową barwą podstawową) 16 dopuszczalnych kombinacji barwnych: solid black (jednobarwne, czarne umaszczenie) black bicolor (czarne z białymi znaczeniami) black tricolor (czarne z podpalaniem i białymi znaczeniami) black copper (czarne z podpalaniem) solid red (całe czekoladowe) red bicolor (czekoladowe z białymi znaczeniami) red tricolor (czekoladowe z podpalaniem i białymi znaczeniami) red copper (czekoladowe z podpalaniem) blue-merle copper (niebieski marmurek) blue-merle white (niebieski marmurek z białymi znaczeniami) blue-merle copper (niebieski marmurek z podpalaniem) blue-merle copper and white (niebieski marmurek z podpalaniem i białymi znaczeniami) solid red-merle (czekoladowy marmurek) red-merle white (czekoladowy marmurek z białymi znaczeniami) red-merle copper (czekoladowy marmurek z podpalaniem) red-merle copper and white (czekoladowy marmurek z podpalaniem i białymi znaczeniami) Białe znakowanie jest dopuszczalne, jednak biel nigdy nie powinna być farbą dominującą. Jaki charakter ma owczarek australijski? Owczarek Aussie wyróżnia przede wszystkim silny instynkt obronny. Pozazdrościć mu można również wytrwałości, odwagi oraz silnego temperamentu. Jego zmysły są bardzo dobrze rozwinięte. Tyczy się to wszystkich zmysłów. Jest to bez wątpienia pies pracujący. Nie straszne mu żadne zadanie do wykonania. Swoją pracę wykonuje dokładnie i w bardzo szybkim tempie. Nie trzeba wiele razy go do tego nakłaniać. Jest to charakter zadaniowy, który spełnia wszelkie oczekiwania właściciela, czy tresera. Jego powołanie jako stróż i pies pasterki jest bardzo mimo, że w dzisiejszych czasach jest to pies rodzinny, to bardzo ciężko porzucić mu to, co w genach zostało mu przekazane. Rasa ta jest ambitna i bardzo aktywna. Żadne wyzwania nie są temu owczarkowi straszne. Szybko i chętnie się uczy. Uwielbia aktywnie spędzać czas i spełniać się w swoich zadaniach. Jest bardzo inteligentny i pojętny. Nauka sprawia mu ogromną przyjemność, a wykorzystywanie nowo nabytych umiejętności wykonuje z pasją i wielkim zaangażowaniem. Pieszczotliwa nazwa owczarków australijskich to “aussie”. Skąd to się wzięło? Ano stąd, iż psy te świetnie współpracują z ludźmi i mają z nimi bardzo dobry kontakt. Są przyjazne i przyjacielskie. Z radością wykonują polecenia właściciela chcąc się mu przypodobać. Nie tylko sprawdza się w pracy i w wykonywaniu zadań, świetnie się słucha w domu i jest bardzo pomocny. Potrafi też radzić sobie sam, bez poleceń właściciela. Potraf polegać na swoim doświadczeniu i wiedzy. Psy tej rasy naprawdę są mądre i samodzielne, co jeszcze bardziej przyciąga ludzi do nich. Są bardzo atrakcyjne pod wieloma względami. Jako, że plusem jest fakt, że owczarki australijskie są bardzo pojętne i szybko się uczą, co pomaga im i ich właścicielom w wielu sytuacjach, to minusem jest, że szybko uczą się również złych nawyków. Wymaga to od właściciela konsekwencji i dużej dawki cierpliwości. Można psa oduczyć złych zachowań, jednak trzeba to zrobić w umiejętny sposób i dać psu czas na nauką i przyzwyczajenie się do nowych zachowań. Psy tej rasy bardzo szybko odwzajemniają uczucia jakimi je darzymy. Tak jest w przypadku empatii. Jeśli my będziemy empatyczni wobec naszego psa, on po niedługim czasie będzie dobry i troskliwy dla nas. Psy te szybko się przywiązują. Tworzą z właścicielem długą i trwałą więź, która jest bezcenna i bardzo szlachetna. Wobec obcych: ludzi i innych zwierząt owczarek australijski jest wyrozumiały i cierpliwy, jedynie czym można go rozdrażnić lub rozkojarzyć jest np. jadący rower, czy biegnące dziecko. Psy te szybko uruchamiają swój instynkt łowczy i wszystko co ich sprowokuje może im dać sygnał do pościgu. Wtedy niełatwo jest je zatrzymać czy sprowadzić do spokojnego stanu. Na co najczęściej choruje psy rasy owczarek australijski? Aussie najczęstszy problem mają ze stawami. Dolegliwości takie jak dysplazja staw biodrowego, łokciowego, jak i również choroby oczu, takie jak: katarakta, postępujący zanik siatkówki, epilepsja oraz wady zgryzu. U wielu owczarków występuje również defekt o nazwie MDR1, który prowadzi do nadwrażliwości na wiele substancji zawartych w lekach. Z każdym problemem, który dotknie naszego pieska należy udać się do lekarza weterynarii i dobrać odpowiednią suplementację lub leki. Ważne, żeby jadłospis psa dostosować do jego aktywności ruchowej, sposobu życia, wieku oraz do dolegliwości, które mu doskwierają. Należy zadbać o psa od wewnątrz, jak i z zewnątrz. Unikniemy dzięki temu chorób, których mogą się nabawić, a które wpisane są w ich geny. Warto również zwrócić uwagę na higienę i pielęgnację oczu, by choroby związane z oczami miały mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia. Jeśli odpowiednio zadbamy o naszego czworonogiego przyjaciela, będzie w mniejszym stopniu narażony na problemy zdrowotne. Żywienie owczarka australijskiego Należy pamiętać, że powinniśmy psu dostarczać całą gamę witamin i składników odżywczych. Białko pełni bardzo ważną funkcję w jadłospisie naszego pupila. Jest odpowiedzialne za energię i siłę, którą szybko potrafi spożytkować. Ów białko znajduje się przede wszystkim w mięsie. Jest to źródło protein, które jest niezbędna dla naszego psa. Można psu podawać również surowe mięso, co jest zgodne z dietą BARF i uzupełni dietę pupila w pełnowartościowe składniki. Pamiętajmy również, że mimo tej samej rasy każdy pies jest inny i ma swoje indywidualne zapotrzebowania. Ilość i jakość pożywienia jest zależna od wielu czynników, takich jak: wiek, waga, wielkość, stan zdrowia, poziom aktywności fizycznej, czy gust psa. To że nasz pies powinien odżywiać się zdrowo to jedno, jedzenie to powinno mu również smakować. Warto unikać zbędnych utleniaczy, słodzików czy barwników. Najlepsze dla naszego psa będzie naturalna karma czy dania, które sami mu przygotujemy. Jako, że owczarek australijski posiada specyficzną, pofalowaną sierść należy czesać ją niemal codziennie. Pies dosyć dużo się leni, a jego włosy są długie i lubią się kołtunić. Między włosami zbiera się brud i kurz, który warto regularnie usuwać. Dość często powinno się sprawdzać stan uszu oraz oczu. Ich higiena również jest ważna, szczególnie jeśli chodzi o oczy. Rasa ta narażona jest na genetyczne choroby oczu, dlatego po spacerach powinno się przemywać oczy i utrzymywać ich czystość. W razie łzawienia czy innych problemów stosować kropelki lub olejki, które znajdą Państwo na naszej stronie Kąpanie psa jest dość ważną częścią higieny. Nie powinno się robić tego zbyt często. Jako, że owczarki te mają długą sierść należy dopilnować aby wysuszyć psa do ostatniej kropli wody. Nie są wtedy narażone na przeziębienie. Do mycia zaleca się używać hipoalergicznych szamponów do długiej sierści. Można stosować olejki lub odżywki, aby nadać włosom blask i miękkość. Te produkty również znajdą Państwo w naszej ofercie. Jeśli zadbasz o swojego owczarka australijskiego i będziesz przykładał się do jego higieny i pielęgnacji - on na pewno się odwdzięczy swoją empatią i będzie ci za to wdzięczny. Polecane produkty: OVER ZOO - Szczotka Obrotowa 360 Z Kulkami Rozmiar M DR SEIDEL - Flawitol Artro 180 Tabletek Na Stawy TRIXIE - TX 2546 Krople Do Przemywania Oczu 50ml PETMEX – Treserki Mięsne Z Owcy Gryzak Naturalny 250g TRIXIE - TX-2298 Soft Clicker Pomoc Wychowawcza TRIXIE - Aport Drewniany Kwadrat 400g

Psy rasy energetyczny znakomitą ruchome. Owczarek Owczarek, nazwany tak na zdolność, postępuj wielkie stado. Jednym z rodzajów aussi jest uważany Mini Australian Shepherd, który różni się od głównej rasy tylko w parametrach rozmiaru, zachowując wszystkie inne objawy. Wzrost o małej PSA jest nie większa niż 40 cm i waga 25 kg.

Owczarek australijki, pieszczotliwie zwany “aussie”, to prawdziwy przyjaciel rodziny. Jego łagodne usposobienie i miłość do sportów skradły serce niejednemu. Jeżeli szukasz wiernego towarzysza do codziennych aktywności, przy którym nie będziesz się nudził – to właśnie go znalazłeś. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Owczarek australijski – wygląd i opis rasyOwczarek australijski – wzorzec rasyOwczarek australijski – charakterOwczarek australijski – długość życiaOwczarek australijski – zdrowieOwczarek australijski – pielęgnacjaOwczarek australijski – żywienieOwczarek australijski – szkolenie i wychowanieOwczarek australijski – szczeniaki i hodowlaOwczarek australijski – cenaOwczarek australijski – historia rasy, ciekawostkiOwczarek australijski – dla kogo? Owczarek australijski – wygląd i opis rasy Rozmiar 46-58 cm Sierść średniej długości, prosta lub falista Długość życia 13-15 lat Waga 16-34 kg Charakterystyka: Aktywność: 5/5 Chęć do zabawy: 4/5 Inteligencja: 4/5 Łatwość szkolenia: 3/5 Terytorialność: 3/5 Linienie: 3/5 Kontakt z innymi psami: 4/5 Kontakt z kotami: 4/5 Kontakt z dziećmi: 4/5 Owczarek australijski – wzorzec rasy Owczarek australijski według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna), jest zaliczany do grupy psów pasterskich i zaganiających, w sekcji psów pasterskich, typ amerykański. Nie podlega próbom pracy. Jak wygląda owczarek australijski? Psy opisywanej rasy są średniej wielkości, suki osiągają wysokość od 46 do 53 cm, natomiast samce od 51 do 58 cm. Waga waha się między 16 a 34 kg. Sylwetka jest umięśniona, a głowa lekko zaokrąglona z trójkątnymi, oklapniętymi uszami. Oczy mogą mieć różny kolor, czasami jedno jest niebieskie, a drugie brązowe. Ogon owczarków jest dosyć długi, jednak niektóre osobniki rodzą się z jego szczątkową strukturą, wówczas jest on krótki lub nie ma go wcale. Sierść jest średniej długości, może być prosta lub lekko falowana. Podstawowy kolor to czarny i czekoladowy, jednak gen marle modyfikuje tą cechę, co formuje cztery podstawowe umaszczenia: Czarny Czekoladowy, wątrobiany Blue marle Red marle Owczarek australijski – charakter Owczarek australijski cechuje się wysoką inteligencją i pogodnym usposobieniem. Jednak pomimo uroczego wyglądu i prawdziwemu oddaniu, aussie potrafią dać w kość i pokazać swoje drugie oblicze. Pracujący charakter tej rasy towarzyszy im przez całe życie. Ciągła aktywność fizyczna i chęć poznawania świata sprawiają, że nie jest to osobnik odpowiedni dla laików. Psy opisywanej rasy są przyjaciółmi rodziny, uwielbiają pieszczoty i z ogromną chęcią wykonują wszystkie polecenia swoich właścicieli. Nauka jest dla nich rozrywką, owczarki australijskie wręcz kochają nowe wyzwania, a im większy stopień ich trudności, tym większa frajda. Należy jednak pamiętać, że ich pasterki charakter przyczynia się do pewnej niezależności i pomimo inteligencji i chęci współpracy, ułożenie aussie wcale nie jest prostym wyzwaniem. Owczarki szybko się uczą, ale to odnosi się także do złych nawyków i wykorzystywania słabości swojego właściciela. Owczarek australijski jest nieufny wobec obcych osób. Jednak wobec dzieci i innych zwierząt, także kotów, wykazuje dużą cierpliwość i empatię. Pamiętajmy, że kluczem do okiełznania tej żywiołowej duszy, jest prawidłowa socjalizacja i szkolenie od najmłodszych lat. Owczarek australijski – długość życia Długość życia aussie waha się od 13 do 15 lat, jednak jest to cecha osobniczo zmienna i ma na nią wpływ wiele czynników. Jeżeli chcesz, aby twój przyjaciel cieszył się długowiecznością, zapewnij mu odpowiednie warunki do życia i prawidłową opiekę. Zwróć uwagę na: Jakość i renomę wybranej hodowli Regularne odrobaczanie i szczepienie Warunki utrzymania Prawidłowo dobraną i zbilansowaną karmę Poprawną pielęgnację Odpowiednią dawkę ruchu Regularne, kontrolne wizyty u weterynarza Badanie krwi i moczu pacjentów geriatrycznych Owczarki australijskie nie mają dużych problemów zdrowotnych. Czasami zdarzają się zaburzenia na podłożu genetycznym, ale generalnie są zdrowe i odporne na warunki środowiskowe dzięki swojemu gęstemu podszerstkowi. Jednak jak każda rasa, są one predysponowane do pewnych schorzeń. Do najczęstszych chorób zaliczamy zaćmę dziedziczną i postępujący zanik siatkówki. Jednak u aussie najbardziej obciążony jest układ chrzęstno-kostny. Ze względu na wysoką ruchliwość od najmłodszych lat, u owczarków australijskich bardzo często dochodzi do dysplazji stawów biodrowych lub łokciowych. Według badań, co trzeci owczarek australijski posiada mutację w genie MDR1. Zaburzenie to polega na przekraczaniu, przez niektóre związki chemiczne, bariery krew-mózg, co sprawia, że aussie są wrażliwe na niektóre leki stosowane w gabinetach. Podanie nieodpowiedniego preparatu może doprowadzić do wstrząsu, śpiączki, a nawet śmierci zwierzęcia. Owczarek australijski – pielęgnacja Pielęgnacja owczarków australijskich jest bardzo prosta. Podstawowym zadaniem każdego właściciela tej rasy, jest regularne wyczesywanie ich sierści – dwa raz w tygodniu, a dzięki temu, że nie zbiera ona brudu, kąpiele można ograniczyć do minimum. Najbardziej newralgicznym miejscem aussie są uszy, które powinny być starannie sprawdzane po każdym spacerze i zamoczeniu, ponieważ mają tendencję do kołtunienia. Nie powinniśmy także zapominać o podstawowych elementach higieny każdego psa, takich jak: Mycie zębów Obcinanie pazurków Czyszczenie uszu Owczarek australijski – żywienie Żywienie jest podstawowym filarem zdrowia i dobrego samopoczucia twojego pupila. Dawka żywieniowa powinna być odpowiednio zbilansowana pod względem wieku, aktywności fizycznej i stanu zdrowia. Najlepsza karma, to ta składająca się w co najmniej 70% z mięsa, pozostałe 30% to warzywa, owoce i zioła. Możesz skorzystać z gotowych produktów dostępnych na rynku, suchych lub mokrych. Pamiętaj, aby przeanalizować skład karmy, powinniśmy unikać zbóż, cukrów i zbędnych wypełniaczy i substancji konserwujących. Jeżeli wolisz samodzielnie przygotowywać posiłki swojemu aussie, powinieneś głębiej zapoznać się z filozofią żywienia – BARF. Dieta opiera się na surowym mięsie i produktach odzwierzęcych, tak aby w jak najbliższy sposób odzwierciedlić żywienie dzikich przodków. Jednak powinniśmy pamiętać o dodatkach witaminowo-mineralnych, dla lepszego samopoczucia i zdrowia naszego sierściucha. Owczarek australijski – szkolenie i wychowanie Owczarki australijskie ze względu na swoją inteligencję bardzo szybko się uczą. Jednak należy pamiętać, że dotyczy to także złych nawyków. Dlatego szkolenie i wychowanie naszego pupila powinniśmy zacząć od najmłodszych lat. Aussie są bardzo chętne do pracy z człowiekiem, niewielkie wynagrodzenie w postaci przysmaków w zupełności zapewni im nagrodę za posłuszeństwo. Ze względu na zamiłowanie do aktywności fizycznej tej rasy, oprócz podstawowego szkolenia, powinniśmy zapisać się także na treningi z psich sportów, na przykład flyball, agility lub obedience. Co więcej, w przypadku tej rasy znacznie lepiej sprawdzi się jeden długi spacer – dwugodzinny, niż kilka krótkich. Owczarki australijskie powinny być wyprowadzane w szelkach typu guard na smyczy lub lince o długości około 3 metrów. W domu powinniśmy zapewnić im wygodne miejsce na odpoczynek i regenerację. Możemy użyć do tego odpowiedniej wielkości legowiska lub klatki kenelowskiej. Pamiętajmy, że są to psy bardzo żywiołowe, znudzone mogą zacząć niszczyć mieszkanie, dlatego musimy zapewnić im rozrywkę. Oprócz długich spacerów, pamiętajmy o odpowiednich zabawkach, takich jak gryzaki, sznurki, piłki, frisbee – najlepiej gdyby były niezniszczalne. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Owczarek australijski – szczeniaki i hodowla Ze względu na wysoką popularność owczarków australijskich, nie powinieneś mieć problemu ze znalezieniem odpowiedniej hodowli. Pamiętaj aby wybrana placówka należała do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce), ponieważ tylko oni mają prawo wystawiać rodowód FCI. Od 1997 roku obowiązuje ustawa, zabraniająca sprzedawanie zwierząt niezarejestrowanych w żadnym związku. Pseudohodowcy oferują szczeniaki bez rodowodu – ale za niższe ceny, co może wydawać się kuszące, jednak zawsze występuje ryzyko, że maluszek z takiego miejsca będzie obciążony genetycznie, nie będzie zgadzał się z wzorcem, nie był odpowiednio socjalizowany i będzie niestabilny emocjonalnie. Przed wyborem hodowli zwróć uwagę, czy właściciel oferuje badania genetyczne pod kątem mutacji genu MDR1 i prześwietlenia stawów biodrowych. Zasięgnij informację o poprzednich miotach, ich stanach zdrowia, chorobach, długości życia oraz czy obecny szczeniak jest odrobaczony, zaszczepiony i przebadany przez lekarza weterynarii. Owczarek australijski – cena Ile kosztuje hodowlany szczeniak Owczarka australijskiego? Cena waha się 5000 do 7000 zł i ma na nią wpływ wiele czynników. Jeżeli nie chcesz wydawać takiej kwoty, możesz skłonić się do adopcji szczeniaka lub dorosłego psa, w typie aussie. Istnieje także wiele organizacji, zajmujących się szukaniem domów zastępczych dla swoich podopiecznych, gdzie w zamian za miłość i opiekę, otrzymasz czworonoga za darmo. Koszty utrzymania pieska wahają się od 200 do 300 zł i zależą od stanu zdrowia sierściucha, rodzaju karmy, pielęgnacji i wieku. Owczarek australijski – historia rasy, ciekawostki Owczarek australijski pochodzi z USA, gdzie w VIII wieku, w wyniku krzyżówek z psami przywiezionymi z Australii, powstała idealna rasa pasterska i stróżująca. Istnieje wiele teorii dotyczących przodków opisywanej rasy, najbardziej prawdopodobna zakłada, że psy te wywodzą się od owczarków baskijskich. Ze względu na swój charakter i zdolności zaganiające, owczarki australijskie bardzo szybko zyskały dużą popularność wśród amerykańskich farmerów. Dodatkowo na rozgłos opisywanej rasy wpłynął udział w rodeach i zachodnioamerykańskich show. Wszystko to przyczyniło się do rozpoczęcia hodowli danej rasy. W 1957 roku klub ASCA otworzył pierwszą klasę hodowlaną, jednak standardy rasy zostały zatwierdzone dopiero w 1980 roku, a w 1996 roku rasa została uznana przez FCI. W Polsce do nazwy Owczarek amerykański dodaje się “typ amerykański”, co sugeruje, że jest to amerykańska odmiana owczarka australijskiego kelpie, jednak w rzeczywistości są to dwie odmienne i niespokrewnione rasy. Na popularność tej rasy wpłynął trener psów, Jay Sisler, który w połowie XX wieku występował z owczarkami australijskimi na pokazach rodeo. Show polegało na skakaniu na skakance, wpinaniu się na drabiny i balansowaniu na cienkich deskach. Dwa najpopularniejsze owczarki australijskie, Shorty i Stub, wystąpiły w filmach Disneya, na przykład “Stub, the best cowdog in the west”. Pierwszy owczarek australijski w Polsce pojawił się w 1995 roku, a w 2003 na świat przyszedł pierwszy polski miot. Owczarek australijski – dla kogo? Owczarek australijski to zdecydowanie nie jest rasa dla każdego. Jeżeli masz doświadczenie z psami, wychowanie aussie nie sprawi Ci większego trudu. Przed zakupem szczeniaka upewnij się, że jest to pies odpowiedni dla Ciebie i zdołasz sprostać jego wymaganiom. Owczarki nie są sierściuchami dla osób zapracowanych i domatorów. Jest to pies dla ludzi kochających sport, aktywności fizyczne i posiadających wystarczająco dużo czasu na spacery i szkolenie. ZALETY: Inteligentny Szybko się uczy Oddany swojej rodzinie Cierpliwy w stosunku do dzieci i innych zwierząt Można z nim uprawiać sporty WADY: Wymaga starannego szkolenia i wychowania Trzeba mu zapewnić dużą dawkę ruchu Bywa nieufny wobec obcych osób Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Co myślisz o tej rasie #7: Owczarek australijski (typ amerykański) 2020-06-14 17:22:26; Co do dużego mieszkania w bloku ; BC czy Owczarek Australijski ( typ amerykański) ? 2010-10-19 20:29:04; Czy owczarek australijski typ amerykański jest dla mnie? 2019-05-10 16:07:09; Owczarek Australijski 2010-08-24 23:44:22; Owczarek szetlandzki? 2010 ^{Ostatnia aktualizacja 6 lipca 2021 r. Przez Weterynarze dla psów Wszystko, co musisz wiedzieć o owczarkach australijskich, historii, cenie, rozmiarze, temperamencie i kolorachCzy owczarki australijskie lubią być przytulane?Historia pasterza australijskiegoHistoria owczarka australijskiegoCena pasterza australijskiegoRozmiar owczarka australijskiegoKolory owczarka australijskiegoOgonTemperament owczarka australijskiegoZdrowieJedzenie i dietaŚmiertelnośćZachorowalnośćAktywności sportoweRzeczy, które musisz wiedzieć o owczarkach australijskichLudzie często zadawane pytaniaCzy owczarek australijski jest bardzo dobrym psem rodzinnym?Czy owczarek australijski dużo rzuca?Czy owczarki australijskie można zostawić w spokoju?Czy Australijczycy dużo szczekają?Czy owczarki australijskie są wymagające w utrzymaniu?Czy uczciwe psy są szczypcami?Jak mądra jest uczciwość?Czy Australijczycy lubią wodę?Jaki jest najrzadszy kolor owczarka australijskiego?Czy psy owczarków australijskich przywiązują się do jednej osoby? Wszystko, co musisz wiedzieć o owczarkach australijskich, historii, cenie, rozmiarze, temperamencie i kolorach Czy owczarki australijskie lubią być przytulane? Jednak ważne jest, aby wiedzieć, że pasterze australijscy mają bardzo silną wolę. Oznacza to, że lubią wybierać, kiedy chcą być przytuleni, więc nie zdziw się, jeśli twój pies zamknie cię czasami w próbach bycia przyjaznym. Historia pasterza australijskiego Wbrew swojej nazwie rasa australijskich psów pasterskich wywodzi się z zachodnich Stanów Zjednoczonych w czasie gorączki złota w latach 1840. XIX wieku, a nie z Australii. Pierwotnie hodowane do hodowli bydła, w głębi serca pozostają pracowitym psem. Właściwie możesz znaleźć te psy w schroniskach i ośrodkach ratunkowych, więc zaadoptuj się, jeśli możesz! Ciasteczka, jak się je nazywa, są najszczęśliwsze, gdy mają pracę do wykonania. Mogą być wspaniałymi towarzyszami rodziny, gdy ich inteligencja i energia są przekierowywane na psie pogawędki lub działania. Przegląd owczarków australijskich Popularne pseudonimy Australijczyk Pochodzenie Stany Zjednoczone cechy Wysokość Mężczyzna 48-58 cm (19-23 cali) Kobieta 46-56 cm (18-22 cali) Waga Mężczyzna 18-32 kg (40-70 funtów) Kobieta 16-29 kg (35-65 funtów) Płaszcz Proste i może mieć loki Kolor Trójkolorowy (czarny/czerwony/niebieski), Dwukolorowy (czarny/czerwony/niebieski), niebieski merle/czerwony merle Wielkość miotu 5-10 Długość życia 12–14 - lat Historia owczarka australijskiego Owczarek australijski, często znany po prostu jako „Australijczyk“, to średniej wielkości rasa psów opracowana w Stanach Zjednoczonych i zidentyfikowana jako rasa na początku XX wieku. Istnieje spór dotyczący dokładnego pochodzenia rasy owczarek australijski przed jej przybyciem do Stanów Zjednoczonych, a zatem nie ma oficjalnego konsensusu w sprawie pochodzenia nazwy rasy psa lub związku z Australią. Zobacz także: Cena buldoga francuskiego, dieta, zdrowie, trening i historia Owczarek australijski Przez wiele lat Sussies były cenione przez Stockmen za ich wszechstronność i wyszkolenie. Chociaż nadal pracują jako psy i biorą udział w próbach pasterskich, ich umiejętności treningowe i chęć do zadowolenia przyniosły im uznanie w innych rolach i uznali ich umiejętności. Podobnie jak wiele pracujących ras psów, sussies mają dużo energii i siły napędowej. Często świetnie sprawdzają się w psich zabawach, takich jak zwinność i Frisbee i są również bardzo skuteczne, ponieważ wyszukiwanie i psy ratownicze, psy katastroficzne, psy tropiące, psy przewodniki, psy towarzyszące i psy terapeutyczne. Są uważane za 17. najbardziej popularną rasę psów w Stanach Zjednoczonych. Cena pasterza australijskiego Ile kosztuje australijski pasterz? Odpowiednia średnia cena Australijskiego Sherherda od zarejestrowanego hodowcy wynosi obecnie od 600 do 800 dolarów. Zasadą jest, że urody żeńskie są nieco tańsze niż urody męskie. Szczenięta owczarka australijskiego Rozmiar owczarka australijskiego Owczarek australijski jest tradycyjnie rasą średniej wielkości. Mogą ważyć od 16 do 32 kg i mieć 46 do 58 cm wzrostu. W ramach projektu Australijski Klub Owczarka Ameryki (ASCA) Standard wzywa owczarka australijskiego do stania od 18 do 23 cali (46 do 58 cm) w kłębie, samice od 18 do 22 cali (46 do 56 cm), a mężczyźni od 19 do 23 cali do 48 do 58 cm; jednak jakość nie powinna być poświęcana na rzecz wielkości. Kolory owczarka australijskiego Odmiany Australian Sherherd solors Rozpoznane australijskie kolory są jednolicie czarne, jednolicie czerwone (wątroba), niebiesko-merle i czerwone/wątrobowo-merle; Każdy z tych kolorów może mieć również kropki lub białe oznaczenia w różnych kombinacjach na twarzy, klatce piersiowej i nogach. Czarny lub czerwony pies z białymi znaczeniami nazywa się „tri-sor” lub „tri”, podczas gdy czarny lub czerwony pies z białymi znaczeniami, ale nie jest nazywany „białym” lub „białym”. Biały zamiast pigmentu na uszach lub wokół uszu jest wskaźnikiem zwiększonego ryzyka głuchoty z powodu bieli. Nadmierna biel na twarzy i uszach może narazić psa na większe ryzyko oparzenia słonecznego i późniejszego raka skóry. Ogon Chociaż niektóre sussies rodzą się z naturalnie zakręconymi lub częściowo zakręconymi (tępymi) ogonami, większość z nich rodzi się z pełnymi, długimi ogonami. Hodowcy historycznie przycinali ogony, gdy narodziły się lipy. W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie standard wymaga, aby naturalny ogon lub zadokowany ogon nie przekraczały czterech cali jako charakterystyczna cecha. Niewielka naturalna długość ogona jest widoczna w Europie, gdzie dokowanie jest zabronione w większości krajów, w tym w Wielkiej Brytanii. Temperament owczarka australijskiego Trójkolorowa rasa szczeniąt jest zwykle bardzo energiczna i wymaga dużo ruchu i uwagi. Owczarek australijski lubi pracować, ucząc się i ćwicząc sztuczki, uczestnicząc w psiej agility lub angażując się w inne aktywności fizyczne i umysłowe. Owczarki australijskie mogą wykazywać powściągliwe zachowanie. Są przyjaźni, serdeczni i oddani tym, których znają. Są bardzo lojalni wobec swoich właścicieli i nagradzają psy, gdy są dobrze traktowane. Rasa została stworzona, aby służyć na ranczo, do zadania, które obejmuje ochronę ich własności. Nie ma skłonności do obsesyjnego szczekania. Owczarek australijski pełniący obowiązki biurowe Zdrowie Owczarki australijskie są na ogół stosunkowo zdrową rasą psów, ale mogą mieć różne problemy zdrowotne. Problemy ze wzrokiem są powszechne, a problemem jest również padaczka. W hodowli merle-to-merle szczenięta, które odziedziczyły dwie kopie genu merle, mają zwiększone ryzyko urodzenia ślepego lub głuchego. Owczarki australijskie są najczęstszą rasą psów chorujących na epilepsję. Jedzenie i dieta Najlepsza karma dla szczeniąt owczarka australijskiego Rozważając najlepszy rodzaj pożywienia, aby nakarmić swojego australijskiego pasterza, po pierwsze, należy zwrócić uwagę na formułę z DH, która wspomaga rozwój mózgu i wzroku, jest to bardzo dobre dla układu odpornościowego. Następujące produkty spożywcze zaspokajają potrzeby rosnącego szczeniaka owczarka australijskiego: Korzystne zdrowe szczenię Purina karma dla szczeniąt Purina One SmartBlend Zdrowe Szczenię Purina Pro Plan FOCUS Puppy ALS Purina Pro Plan Sport 30/20 Śmiertelność Średnia długość życia dla ras o podobnej wielkości do owczarków australijskich wynosi zwykle od 11 do 13 lat. Zakładając, że wyniki brytyjskich badań nie są reprezentatywne dla tamtejszej rotacji, wygląda na to, że psy mają typową długość życia dla rasy o takiej samej wielkości. Wyniki ankiety internetowej z 1998 r. na próbie 614 Pasterzy z Australii wykazały, że długość życia wynosi około roku, ale może się to zmniejszać. Zachorowalność Na podstawie próby 48 psów pasterzy australijskich, które wciąż żyją, problemy ze wzrokiem (czerwone oczy, eryfora, zapalenie spojówek i katar) były najczęstszymi przyczynami pogorszenia stanu zdrowia. Problemy dermatologiczne i oddechowe również znalazły się wysoko. Aktywności sportowe Podobnie jak inne rasy pasterskie, australijskie psy pasterskie wyróżniają się w wielu psich srortach, szczególnie hodowlane, psia zwinność, frisbee i lotne. Instynkty pasterskie i umiejętności treningowe można zmierzyć w niezbyt konkurencyjnych testach instynktu. Zwierzęta, które wykazują podstawowe instynkty pasterskie, mogą zostać wytrenowane, aby brały udział w ukraińskich próbach psów stojących lub w zawodach pasterskich. Pies wykonuje krok chodu, w którym krzyżują się przednie i tylne nogi, co skutkuje prędkością „na krawędzi”. Psy instynktownie użyją pozycji „skokowej”, aby poradzić sobie z bydłem, które próbuje je kopnąć. Mają też mocne biodra i nogi, co pozwala im szybko przyspieszać i skakać wysoko, czasem nawet na 6 stóp. Uważa się, że owczarek australijski o imieniu Pockets jest najstarszym psem, który otrzymał tytuł czempiona w historii AKC, uzyskując tytuł nowicjusza psa rajdowego w wieku 15 lat i 5 tygodni. Owczarek australijski Rzeczy, które musisz wiedzieć o owczarkach australijskich Pasterze australijscy potrzebują około 30 do 60 minut ćwiczeń dziennie, najlepiej podczas zajęć wymagających dużej energii, takich jak zabawa z Frisbee. Potrzebują również pracy, takiej jak codzienne szkolenie w zakresie posłuszeństwa lub udział w próbach pasterskich i zwinności. Pasterze australijscy mogą być bardzo destrukcyjni i szczekać przez długie okresy czasu, jeśli nie otrzymają ćwiczeń i stymulacji psychicznej, których potrzebują. Pies rasy Australian Shepherds ostrzeże cię i zaszczeka, jeśli zobaczy lub usłyszy coś dziwnego lub podejrzanego, i ochroni swoją rodzinę i dom z zaskoczeniem. Chociaż pasterze australijscy mają reputację potrzebujących szerokiego zakresu, radzą sobie dobrze w miastach, jeśli otrzymają wystarczającą ilość stymulacji i ćwiczeń. Jednak nie są one dobrymi psami mieszkalnymi. Będziesz potrzebować co najmniej małego podwórka, aby pomóc im uzyskać część ich wysokiej energii. Owczarki australijskie są przeciętnymi hodowcami, a ich sierść będzie wymagała regularnej pielęgnacji i pielęgnacji, w tym cotygodniowego szczotkowania, aby utrzymać je w czystości i zapobiec strzyżeniu i intensywnemu przycinaniu. Chłopaki cieszą się towarzystwem swojej rodziny i wolą pozostać blisko swojej ludzkiej rasy. Nie utkną w głębi na długo. Pasterze australijscy są naturalnie niezadowoleni z powodu, którego nie znają, i chyba że są wystawione na wiele innych problemów na co dzień – najlepiej nie są zadowoleni. Może to prowadzić do odgryzienia strachu i agresji. Daj swojemu żonie dużo energii swoim przyjaciołom, rodzinie, sąsiadom, a nawet nieznajomym, aby pomóc im poprawić ich umiejętności społeczne. Nigdy nie kupuj towaru od nieodpowiedzialnego hodowcy, tartaku ani sklepu, aby zdobyć zdrowego psa. Poszukaj renomowanego hodowcy, który testuje swoje psy hodowlane, aby upewnić się, że są wolne od chorób genetycznych, które mogą zachorować i że mają zdrowy temperament. Zobacz także: 5 najważniejszych oznak, że pies umiera – zachowanie psa przed śmiercią Grupy ratownicze Australijczycy są często adoptowani bez jasnego zrozumienia, z czym wiąże się posiadanie jednego. Jest wielu Australijczyków, których należy adoptować i/lub wychowywać. Jeśli nie widzisz ratunku dla swojej okolicy, skontaktuj się z krajowym klubem rasy lub lokalnym klubem rasy, który może wskazać ci australijski ratunek. Ludzie Często zadawane pytania Czy owczarek australijski jest bardzo dobrym psem rodzinnym? Aktywny, ale niefrasobliwy, owczarek australijski uwielbia bawić się z dziećmi i dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami. Owczarki australijskie są doskonałymi zwierzętami domowymi, zwierzętami pasterskimi, psami policyjnymi i konkurentami posłuszeństwa. Czy owczarek australijski dużo rzuca? Jeśli zastanawiasz się, czy owczarek australijski rzuca, odpowiedź brzmi tak. Rasa linieje przez cały rok, ale rzuca mocniej na wiosnę, gdy traci się sierść zimową. Szczotkuj płaszcz Australijczyka raz w tygodniu, być może częściej w sezonie jesiennym, aby zapobiec zrzucaniu. Czy owczarki australijskie można zostawić w spokoju? Wymagają dużo uwagi. Nie zaleca się pozostawiania tego psa samego. Zbyt długie pozostawienie samego psa może sprawić, że inteligentny, energiczny owczarek australijski będzie się dobrze bawić – często poprzez destrukcyjne zachowanie lub szczekanie. Jeśli Aussie może zostać sam w domu na 4 do 6 godzin, dostępność do szkolenia w klatce może być konieczna dla bezpieczeństwa psa. Czy Australijczycy dużo szczekają? Pamiętaj, że przeciętny owczarek australijski ma tendencję do częstego szczekania, więc powstrzymanie jej szczekania jest nieco trudniejsze, jeśli nie wydasz jej polecenia, aby „mówiła” lub jeśli masz sytuację, w której musi szczekać, aby cię ostrzec . Czy owczarki australijskie są wymagające w utrzymaniu? Owczarek australijski ma zarówno nieograniczoną energię, jak i wysoką inteligencję. Ten pies wymaga dużo energii (i kreatywności), aby owczarek australijski był szczęśliwy i zajęty – to czyni go szczenięciem wymagającym dużej pielęgnacji. Czy uczciwe psy są szczypcami? Odpowiedź. Jednak Australijczycy mają specyficzne dla rasy potrzeby i jeśli nie zostaną one spełnione, mogą stać się niszczycielskimi żujeczami. Jak mądra jest uczciwość? Jak inteligentny jest owczarek australijski? Owczarki australijskie to inteligentne psy. Zostali wybrani 66. najmądrzejszym psem za ich operacyjną inteligencję i szkolenie posłuszeństwa. Są klasyfikowani jako rasa o średniej inteligencji, ale potrafią bardzo szybko się uczyć. Czy Australijczycy lubią wodę? Podczas gdy większość owczarków australijskich lubi wodę, ważne jest, aby o tym pamiętać, ponieważ wszystkie rasy i poszczególne psy mają swoje upodobania i niechęci. Jaki jest najrzadszy kolor owczarka australijskiego? Czerwony Ponieważ czerwony gen jest recesywny i ma jednolity kolor, australijczycy są najrzadszą z ras, jednolicie czerwone australie są najrzadszą z ras. Czy psy owczarków australijskich przywiązują się do jednej osoby? Jako psy pasterskie są opiekuńcze i nie zaprzyjaźniają się zbyt łatwo. Owczarki australijskie również muszą być dobrze zsocjalizowane jako szczenięta, aby tolerować poznawanie nowych ludzi, ale nikt nie jest zapraszany na pocałunki. Chociaż niektórzy są bardziej przyjaźni od innych, na ogół są bardzo przywiązani tylko do jednego lub dwóch członków rodziny. Zobacz także: Historia psa Rottweilera, rasa, dieta, koszt, rozmiar, trening Weryfikacja faktów Staramy się dostarczać miłośnikom zwierząt najnowsze cenne informacje z dokładnością i uczciwością. Jeśli chciałbyś dodać do tego posta lub reklamować się u nas, nie wahaj się dotrzeć do nas. Jeśli zobaczysz coś, co nie wygląda dobrze, Skontaktuj się z nami! Numer referencyjny: Wikipedia, Wyświetleń: 11,751} Border Collie kosztuje średnio około 700 $ , podobnie jak owczarek australijski. Możesz się tego spodziewać płacić więcej za pożądane cechy lub kolory, takie jak kolor sierści Merle lub różne kolory oczu. Samce zwykle kosztują więcej, jeśli chcesz mieć psa pracującego, ponieważ są nieco szybsze niż suka. El owczarek australijski lub owczarek australijski w języku angielskim, jest jednym z najbardziej wszechstronnych zwierząt: równie dobrze spełnia swoją rolę jako pasterz jako pies przewodnik. Ponadto jest doskonałym towarzyszem dla dzieci, których może bardzo pokochać iz którym będzie się świetnie bawić biegając i bawiąc się. Chcesz wiedzieć o nim wszystko? Nie przegap tego specjalnego. Wskaźnik1 Pochodzenie i historia owczarka australijskiego2 Fizyczne cechy owczarka australijskiego3 Zachowanie owczarka4 Opieka nad psami pasterskimi5 Jak zdrowie owczarka australijskiego6 Owczarek australijski vs Border cechy Care7 Miniaturowy owczarek australijski8 Imiona Owczarków Płeć żeńska9 Jak kupić owczarka Pochodzenie i historia owczarka australijskiego Mimo swojej nazwy ten piękny pies jest pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, a nie z Australii. W rzeczywistości został opracowany na ranczach w USA. Jego nazwa pochodzi od stowarzyszenia z pasterzami baskijskimi, którzy przybyli do USA z Australii. Stała się bardzo popularną rasą, zwłaszcza po II wojnie światowej, kiedy to publiczność zaczęła je poznawać poprzez filmy Disneya i pokazy koni. Farmerzy zawsze byli docenili inteligencję tych psówi niezwykłą umiejętność, jaką mają do wykonywania swojej pracy tak dobrze. Oczywiście, chociaż obecnie nadal towarzyszą farmerom, coraz częściej są postrzegani na próbach wypasu, a także żyją w rodzinach jako jeszcze jeden członek. Owczarek australijski to pies pracujący. Masz dużo energii i zawsze musisz być czymś zajęty. Z tego powodu, doskonale sprawdza się w psich sportach, jak agility, flyball czy frisbee. Doskonale sprawdzają się również jako psy poszukiwawcze i ratownicze, a także psy przewodniki i psy terapeutyczne. Fizyczne cechy owczarka australijskiego Ogólny wygląd jest bardzo zmienny w zależności od nacisku danej linii. Owczarki australijskie są klasyfikowane według ich praca lub wystawa. Te pierwsze mają mniej futra i strukturę kości, która może być mała, średnia lub duża; z drugiej strony te pokazowe mają gęstszą i bielszą szatę oraz cięższą strukturę kości. Mają solidne ciało, z szeroką klatką piersiową. Są dłuższe niż wysokie. Głowa jest szeroka i długa, z oczami w kształcie migdałów, które mogą być brązowe, niebieskie, bursztynowe lub w dowolnej kombinacji tych kolorów. Uszy mają trójkątny kształt i opadają. Ogon jest prosty i krótki. Włosy są średniej długości. Kolory to czarny, czarny, czerwony i czarny kos. Według organizacji psiej FCI (Fédération Cynologique Internationale) jej wymiary są następujące: Wysokość w kłębie: od 51 do 58 cm u samców i od 46 do 53 cm u samic. waga: 25 do 29 kg u mężczyzn i od 18 do 25 kg u kobiet. Zachowanie owczarka Owczarek to takie zwierzę nie lubi spędzać dużo czasu samemu. Szybko się nudzi i może zacząć robić rzeczy, których nie powinien, na przykład rozbijać meble z nudów. Pamiętaj, że możesz przebiec 60 km dziennie, co oznacza, że ​​masz praktycznie niewyczerpaną energię. Uwielbia uczyć się nowych rzeczy i zawsze jest na to gotowy. Ale lubi też bawić się z dziećmi, przy których może stać się bardzo opiekuńczy. Owczarek australijski to inteligentny, wierny, uważny i czuły pies że oszaleje z radości, jeśli zabierzesz go na długie spacery lub zaczniesz uprawiać psie sporty. Nawiasem mówiąc, ważne jest, abyś wiedział, że może być podejrzliwy wobec obcych. Ale to ma proste rozwiązanie: nie ma niczego, czego pies nie może rozwiązać. Jeśli ktoś, kogo nie znasz, wróci do domu, poproś tę osobę o przekazanie psu nagrody, Przekonasz się, że wkrótce mu ufa! 😉 Opieka nad psami pasterskimi Jeśli jesteś osobą aktywną, owczarek australijski z pewnością będzie jednym z twoich najlepszych towarzyszy, jeśli nie najlepszym. Jak powiedzieliśmy, jeśli nie jest ćwiczony, zarówno fizycznie, jak i psychicznie, może stać się psem destrukcyjnym i smutnym. Potrzebować tego czas jest spędzany każdego dnia abyś mógł pozostać w stabilnym stanie umysłu. Dlatego oprócz uprawiania psiego sportu, w domu też powinieneś mieć to rozrywkę, albo z zabawkami do karmienia, z interaktywnymi grami dla psów, z piłkami lub linami ... W sklepach zoologicznych znajdziesz szeroką gamę zabawek dla swojego przyjaciela. I oczywiście trzeba go wyszczotkować Raz lub dwa razy dziennie aby jego piękny płaszcz nie plątał się. Ponadto raz w miesiącu należy przejść przez wannę, aby wyglądała na czystą. Jak zdrowie owczarka australijskiego Owczarek jest odporny na choroby i bardzo elastyczny. Jednak możesz cierpieć dysplazja stawu biodrowego, padaczka, nieprawidłowości oczu collie, zapalenie skóry nosa wywołane słońcem, postępujący zanik siatkówki, głuchota, ślepota o kamienie nerkowe. Decydując się na wybór szczeniaka, zapytaj hodowlę, czy rodzice mają któryś z tych problemów zdrowotnych, ponieważ mogą być dziedziczne. Mimo to, jeśli zapewnisz mu dietę wysokiej jakości, bez zbóż i zapewnisz mu przyzwoite i szczęśliwe życie, zwierzę będzie wykorzystywało każdą chwilę, ucząc się jak najwięcej i dobrze się bawiąc. Owczarek australijski vs Border Collie cechy fizyczne Te dwie rasy są bardzo podobne, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jakie są między nimi różnice. Zacznijmy od fizycznych właściwości pliku owczarek australijski: Kolory: kos niebieski, kos czerwony, czerwony, tricolor czerwony, tricolor kos, czarny, miedziany. Miękkie uszy. Rozmiar: mierzy od 46 do 58 cm i waży od 25 do 30 kg. Średnia długość życia: 15 lat. A to są border collie: Kolory: czarny, kos niebieski, szary, nakrapiany, niebieski, kos czerwony, tricolor kos, brązowy, australijski czerwony, sobolowy. Uszy: stojące lub półstojące. Rozmiar: mierzy od 46 do 53 cm i waży około 20 kg. Średnia długość życia: 17 lat. Charakter Owczarek australijski ma silny instynkt opiekuńczy; doskonale nadaje się również do pilnowania i kontrolowania wszelkiego rodzaju zwierząt gospodarskich; zamiast border collie to pies, który prowadzi owce na odległość. Mimo to oba zwierzęta potrzebują dobrej rodziny, która chce się przez nie czuć bardzo kochana Są bardzo serdeczni, uważni, wierni i przede wszystkim aktywni co oznacza, że ​​muszą codziennie wychodzić na ćwiczenia. Care Jeśli mówimy o podstawowej opiece (pożywienie, higiena, edukacja, szczepienia, odrobaczanie) to są one takie same u obu psów. Jednak owczarek australijski potrzebuje tylko jednego lub dwóch szczotkowań w tygodniu border collie potrzebuje jednego lub dwóch szczotek dziennie. Miniaturowy owczarek australijski Odmiana powstała z wybiórczego krzyżowania standardowych owczarków australijskich z mniejszymi. W ten sposób uzyskano to psa waży od 11 do 19 kg i mierzy od 38 do 45 cm. Poza tym ma te same cechy, co standard. Imiona Owczarków Australijskich Jeśli planujesz zakup jednego z nich i nie wiesz, jaką nazwę mu nadać, proponujemy: Macho Arnold Pogrubienie Badi Czambi Dyon Enzo Ponton Lobo Tyrion Valdo Płeć żeńska Aisha Brisa Cleo Elsa friska Gina Hera Isis Kali Zaira Jak kupić owczarka Czy odważysz się mieszkać z owczarzem australijskim? Jeśli tak, to przede wszystkim oddaję wam moje najszczersze Gratulacje. Teraz czas poszukać odpowiedzialnej i profesjonalnej hodowli. Dowiesz się, że jesteś w jednym, jeśli ...: Obiekty są czyste. Zwierzęta są pod dobrą opieką, a poidła i poidła są czyste i pełne. Szczenięta muszą mieć typowo szczenięcy charakter, czyli muszą być aktywne, ciekawe i wolne od pasożytów. Kierownik musi odpowiedzieć na wszystkie pytania, aw dniu dostawy szczeniaka Wręczy Ci również swoją kartę weterynaryjną i dokumenty rodowodowe. Ważne jest również, abyś to wiedział psy nie mogą być oddzielone od matki, dopóki nie osiągną co najmniej dwóch miesięcy. Może to spowodować problemy behawioralne u psa, ponieważ jego rodzic nie będzie w stanie nauczyć go norm społecznych, które każdy pies musi znać i szanować, takich jak kontrolowanie intensywności ugryzienia lub poszanowanie „osobistej” przestrzeni. innych. Cena owczarka australijskiego wynosi 600 euro. Chcesz zdać 15 roku swojego życia świetnie się bawiąc z owczarkiem australijskim? 😉 Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj. .

6vuoktxu4d.pages.dev/101

6vuoktxu4d.pages.dev/220

6vuoktxu4d.pages.dev/519

6vuoktxu4d.pages.dev/67

6vuoktxu4d.pages.dev/414

6vuoktxu4d.pages.dev/965

6vuoktxu4d.pages.dev/301

6vuoktxu4d.pages.dev/361

6vuoktxu4d.pages.dev/332

6vuoktxu4d.pages.dev/794

6vuoktxu4d.pages.dev/257

6vuoktxu4d.pages.dev/364

6vuoktxu4d.pages.dev/631

6vuoktxu4d.pages.dev/328

6vuoktxu4d.pages.dev/858

owczarek australijski sam w domu