W oddali zauważyłam Sare. Poznałam ją po jej jaskrawym seledynowym stroju. Czytała książkę. Rozłożyłam się obok jej , a Eryk obok mnie. - Hejj! Dobrze że mnie nie budziłaś ale mogłabyś chociaż napisać sms gdzie jesteś i co robisz! - powiedziałam. - Nooo Heeejjj ! -Po co miałam pisać?
Aber ich weiß auch dass sie das Beste ist was mir je passiert ist und ich werde alles tun was nötig ist um sie zu retten. a ty dzięki temu pojawiłeś się w moim życiu. und das holt Sie in mein każdym z nich mógł Paweł napisać to samo co skreślił w ostatnim Liście przed swą męczeńską śmiercią do" Tymoteusza swego umiłowanego dziecka"( 2 Tm 12):" Ty natomiast poszedł eś śladem mojej nauki sposobu życia zamierzeń wiary cierpliwości miłości wytrwałości prześladowań cierpień jakie mniespotkały w Antiochii w Ikonium w jedem von ihnen konnte Paulus dasselbe schreiben was er im letzten Brief vor seinem Märtyrertod an"Timotheus seinen geliebten Sohn"(2 Tim 12) eingetragen hat:"Du aber bist mir gefolgt in der Lehre im Leben und Streben im Glauben in der Langmut der Liebe und der Ausdauer in den Verfolgungen und Leiden denen ich in Antiochia Ikonion und Lystra ausgesetzt życie marzyłam aby spotkać kogoś kto by rozumiał co czuję. Kogoś kto by mnie tulił w swoich ramionach. Aż pojawiłeś się ganzes Leben lang suchte ich jemand der meine innersten Gefühle versteht und mich auf immer und ewig im Arm hält und dann tauchtest du auf und warst der jest dla mnie obecny we wszystkim co robię. W naszym wspólnym dziecku trójce innych które wychowuję które nigdy go nie spotkały w których nie płynie jego krew które są w moim życiu właśnie dlatego że miałam Arona i dlatego że go ist hier. Dort wo ich arbeite in unserem gemeinsamen Kind in den drei anderen die ich großziehe die ihn weder kennen noch seine DNA haben aber die zu mir gehören weil Aron da war und weil ich ihn żeby nie było żadnych wątpliwości. Cole to najlepsze co mogło mniew życiu spotkać. Choć jednocześnie główny powód problemów w naszym życiu natürlich ist Cole das Beste was mir je widerfahren ist nur ist er das Schlimmste was unserem Sexleben widerfahren konnte. Wyniki: 18, Czas: Czeski -co mě v životě potkalo
Jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało, moim cudem. Bądź zawsze szczęśliwy, zdrowy, realizuj swoje marzenia. Zawsze będę cię wspierać i kochać.
Rozdział 6. Cieszmy się każdą chwilą.. My? Czyli kto..? Całowaliśmy się długo. Bardzo długo. Wkońcu coś uderzyło mi do głowy że nie powinnam. - Ejj , ejj! Stop.. - Jack stop! Przecież ty masz dziewczyne.. - powiedziałam. - Zapomnij o niej - zaczął mnie znowu całować. Wziął mnie na ręce i chciał przenieść na łóżko. - Nie Jack! - Uspokój się! To nie uczciwe. Ja nie moge! Musisz się zająć jedną dziewczyną. - Maleńka już mam! Ciebie , kochanie. - powiedział i położył rękę na mojej twarzy. - Nie , nie masz! - Nie dotytkaj mnie.. Nie jestem twoją własnością. - Co? Anka? O co Ci chodzi... - A o to że jeszcze wczoraj pobiłeś mojego najlepszego przyjaciela, masz dziewczyne , a całujesz się ze mną! - Wgl.. nie powinno mnie tu być. - Przepraszam musze już iść. Zabrałam swoją torbe i już wychodziłam gdy Jack chwycił mnie za rękę. - Puść mnie! - krzyknełam. Wyrwałam się i trzasnełam drzwiami. Nie będę łatwą dziewczyną , która daje się sobą pomiatać. Niech się postara! Zresztą ma już dziewczyne. Nie jest uczciwy wobec niej więc napewno nie jest uczciwy do mnie. Nie moge tak. Pobiegłam szybko do 'domu'. - Hej Sara! - Chodź na deske. - Musze się komuś wygadać.. bo.. oszaleje! - krzyknełam z łzami w oczach. - Ok już , już . - zabrałyśmy deskorolki i odrazu pojechałyśmy w strone morza.. Gdy jeździłam zawsze poprawiał mi się humor. Usiadłyśmy na piasku i zaczełam wszystko jej tłumaczyć. Jak było... Co zaszło mniędzy mną , a Jackiem.. Zdziwiła się. Zdziwiła się że to wszystko wytrzymuje i nie chce się zabić. Nawet nie wie jak bardzo chce... Mam ochote czasem skończyć z mostu albo się utopi .. Nagle jakieś głosy zawołały mnie z oddali. Nie miałam ochote się odwracać zato Sara miała. - Ty patrz! - Znasz tych gostków? Bo oni Ciebie chyba tak.. Jacy przystojni... - Kto znowu!! - Zawołałam. Poznałam że to Maxi i Oskar. - Tak znam.. Koledzy Jacka. - Heej.. - powiedzieli. - Cześć. - To jest Sara moja najlepsza przyjaciółka.. - powiedziałam z niesmakiem. Nie miałam ochoty na towarzystwo.. - Cześć Sara.. - powiedział Oskar. Zauważyłam że spodobała się ona Oskarowi. - Hej - odpowiedziała. - Ania.. Mam do Ciebie sprawe. - powiedział Maxi. - Ok mów.. - Chodź na strone.. - powiedział i pokiwał głową w bok. - Już ide.. - wstałam z zkwaszoną miną. Poszliśmy na skałki. Dokładnie gdzieś prześliśmy dziesięć kroków. Sara i Oskar zostali i gadali coś o deskach. - Możesz mi powiedziec o co chodzi? - spytał sie Max. - Nierozumiem.. - Nie udawaj! Nie lubie kłamstwa.. - Naprawde nie wiem o co Ci chodzi. - O Jacka. Zerwał ze swoją dziewczyną. Zmusiłaś go? - Nie no co ty! Ale dlaczego?.. Zerwał z nią..? - zdziwiłam się - Tak.. Dokładnie. Ania.. zawsze ją wychwalał i zrozum nie wiem dlaczego teraz miałby ją zostawić. Chyba że tym powodem byłabyś ty. To go rozumiem. Jesteś niesamowita. Wtedy nasze oczy się zetkneły ze sobą... Nie wytrzymałam i musiałam jakoś odragować.. Pocałowałam go.. Tak mocno i czule że niedało się tego opisać. Max nie przestawał widać że mu to pasowało. Ja musiałam się wyluzować. Jego usta były takie kuszące że nie mogłam przestać. Nigdy nie spotkałam chłopaka o tak cudownych ustach. Był najlepszy... Był świetny.. Widziałam jak się uśmiecha gdy się całowaliśmy.. To było urocze. Chciał tego.. Tak samo jak ja. Czułam się troche źle.. Również całowałam się z Jackiem..Narobiłam mu może troche nadzieji? To było może głupie , ale cudowne uczucie u obydwóch chłopców. Max był ode mnie o dwa lata starszy , tak samo jak i Jack. Otworzyłam oczy. Nagle przestaliśmy się całować. - Idziemy się przejść? - spytał oblizując usta. - Tak.. jasne. Szliśmy plażą czasem podpatrując na siebie. Czuliśmy się 'niezręcznie' , a przynajmniej ja się tak czułam. Cały czas myślałam że popełniłam błąd i z Erykiem i z Jackiem i teraz również z Maxem. - Wiesz.. - Jack Cię kocha.. - powiedział Max. - Co? - Jak to? - oszalałam ze zdziwienia. - To znaczy.. podobasz się mu. - Nie moge mu tego zrobić. -Wiem że jak się zakocham będzie jeszcze ciężej się od Ciebie 'uwolnić'. Nie możemy być razem. Mój kumpel poznał Cię pierwszy to by było nie fair. - Łoo.. Zabolało. - A czy ja mówiłam że mamy być razem..? - powiedziałam. - Nie.. - Ale to całowanie wszystko wyjaśnia. - Mamy taki układ między mną , a Jackiem. -Kiedy jest fajna dziewczyna.. jest wyścig.. kto pierwszy ten lepszy. - Czyli ty nie możesz ze mną być..? - zapytałam obużona. - Tak , dokładnie. - To głupie! Jesteście obydwoje głupcy! Czy ja wam mówiłam że z wami będę? Nie! Więc o co wgl ta afera! Wiesz.. nie chce mi się z tobą gadać! Za dużo wrażeń jak na dziś... - spłyneła mi jedna mała łezka z wycięczenia. - Jakich wrażeń?.. -Widac było że nic nie wiedział.. - Z Jackiem. -Ale nie chce o tym gadać.. - Całowałaś się z nim?! - Prawda!? - Dlatego mówiłaś "czy ja wam mówiłam że z wami będę?!".. - Już rozumiem!.. Jak mogłaś. Wykorzystujesz nas dwóch? - Nie! To nie tak.. To on zaczął. - Lepiej zwalić na innych. - Ze mną się chciałaś tylko wyluzować , tak? Myslałem że jesteś inna. - Musze iść cześć. - Poczekaj! - Ale i tak poszedł.. Nawet się nie obejrzał. W sumie miał się o co wkurzać. Też bym była zła. Co ja mówie byłabym załamana i w*urwiona..Ale taka prawda. Chciałam się wyluzować. Wróciłam do 'domu' zapominając o Sarze. - Hejj , maleńka. - Co to za minka? - spytał Eryk. - Aaa.. Taka se. - powiedziałam nieco załamana. Tak to dobre określenie byłam po prostu załamana. Wykorzystuje chłopców. Co się ze mną dzieje do cholery?! - Co się stało..? - Ze mną możesz być szczera. - chwycił mnie za ręce i podprowadził do siebie. - Nic się nie stało, naprawde. - Jestem troche zmęczona. - powiedziałam odwracając głowe w inną strone. - Dobra. - Jak będziesz chciała pogadać zawsze jestem do usług.. - miał już odejść, aż nagle chwyciłam go za ręke. - Co się dzieje? - powiedział. - Nic po prostu , jestem głupia. - Wiesz jak głupia?! - Co ja sobie myślałam wykorzystuje chłopaków.. - zapłakana mówiłam. - Hejj , mała popatrz na mnie.. nie martw się! - Wszystko się ułoży. - Niby kiedy?! - łzy spływały mi po policzkach. - Napewno kiedyś.. - Lekko położył rękę na moich policzkach i otarł moje łzy. - Kocham Cię! - Kocham Cię jak brata. -Zawsze mi pomagasz.. - powiedziałam i mocno się do niego przytuliłam, a on zamarł ze ździwienia. - Ja Ciebie też. - Kocham Cię najbardziej na świecie. - powiedział , a ja patrzyłam przytulając się w jego oczy. - Jesteś kochany. -Wiem mała, wiem... - i obdarzył mnie jednym lekkim pocałunkiem w policzek. Był taki lekki że nie myślałam o niczym innym tylko o nim. - Chcesz się położyć? - pokiwałam głową na zdecydowane "Tak". Wziął mnie na ręce jak swoją dziewczyne i zasiósł na góre. Ściągnął mój sweter , spodnie i pocałował mnie w czoło. Widział mnie już wiele razy w bieliźnie , więc się "dawałam". - Zostań ze mną , prosze. -powiedziałam , smutno. - Dobrze. - Wszedł pod pościel i pozwolił mi położyć głowe na jego ramieniu, sam otulił mnie ręką. Kochałam go za to. Za tą jego czułość. Był taki ciepły..zasnełam w niecałej minucie. Ranek Obudził mnie dzwonek komórki. Dzwonił Jack. Nie chciałam odbierać. Zauważyłam że nie ma obok mnie Eryka. Ubrałam się w coś na luzie (na szybko). I zeszłam na dół. Niestety nikogo tam nie zastałam. Sprawdziłam wszystkie pokoje ale również nikogo nie było. Zrobiłam sobie omlety i polałam miodem. Jadłam w ciszy, nie rozmyślając nad niczym. Lubiałam taki spokój.. Oczywiście od czasu do czasu. Tak to nie mogłam usiedzieć na mniejscu! Wstałam napiłam się tradycyjnie soku pomarańczowego i zabrałam swoją torebke i okulary. Szłam w kierunku plaży. Rozglądałam się ale i tak nie mogłam nikogo "dopatrzyć". Zastanawiałam się czy nie jestem ślepa.. Tak to śmieszne ale rzeczywiste! Usiadłam na piasku i zaczełam pisać sms do Eryka: "Hej, zastanawiam się gdzie zniknąłeś!? Gdzie jesteś? " Długo czekałam na marne. Nie odpisał. Martwiłam sie o nich wszystkich. Miałam w zamiarze iść do Maxa i wszystko mu wytłumaczyć. Ale tak naprawde nie wiedziałam co chce mu powiedzieć? "Przepraszam za to że Cię wykorzystałam?" że ich poznałam. Naprawde. Miałam serdecznie wszystkiego dość! Wstałam i szłam powolnym krokiem ale nie w strone Maxa tylko domu. Gdy weszłam przywitał mnie Eryk z kwiatami w ręku. Po całym domu wisiały balony. Nie wiedziałam na początku o co chodzi. Jak mogłam zapomnieć? Jaka ja głupia.. - Cześć, słoneczko! - Zapomniałaś o naszej rocznicy? - powiedział Eryk wręczając mi kwiaty i dając buziaka. - Chyba zapomniałam! - Dziękuje Eryczku. - Nie trzeba było! - zaśmiałam się , odbierając kwiaty i oddając pocałunek. Było mi głupio bo ja nic dla niego nie miałam. - Mam zaplanowany cały dzień. - Pojedziemy w fajne miejsce ok? - Sam na sam. Jak przyjaciele , wkońcu to nasza 5 rocznica przyjaźni , wszystko zaplanowałem. - Tak! Tak! Tak! - Jezu jakiś ty kochany! Uwielbiam Cię! - i pobiegłam szybko przebrać się w coś fajnego i odświerzyć się. Nałożyłam lekki makijaż nie wyzywający i ubrałam się. - Pięknie wyglądasz! - Wiedziałem że ubierzesz się w coś na luzie i dobrze. - powiedział. - Ale ja Cię uwielbiam , Haha - zaśmiałam się. - Chodźmy - chwycił mnie za rękę. Wsiedliśmy do auta i pojechaliśmy gdzieś w nieznajome mi miejsce. Śpiewaliśmy piosenki , było tak cudownie. Gdy wysiedliśmy kupiliśmy sobie lody i poszliśmy pozwiedzać tyle miejsc. Ta wyspa była wspaniała... Eryk tak wszystko zaplanował... Idealnie! - Dasz się jeszcze zaprosić na kolacje? - zapytał. - Jasne że tak! - odpowiedziałam Tylko nie chce żebyś przepłacał.. - Nawet się nie wygłupiaj ,dziewczyno! Poszedliśmy do restauracji o nazwie "For lovers"- (Dla zakochanych). Pomyślałam że to troche dziwne że Eryk prowadzi mnie w takie miejsce skoro nie jesteśmy parą, ale i tak nie zastanawiając się dłużej poszłam bez sprzeciwu. Gdy weszliśmy do środa grała piękna muzyka: The Wanted - Lie to me. Zakochałam się w niej. Przypomniały mi się wszystkie dawne chwile z Erykiem. Kiedy bawiliśmy się na placu zabaw jak 5 latki ! Albo kiedy jeździliśmy wózkiem z Biedronki ! Było tak fajnie. Wszystko było łatwiejsze...proste. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- PRZEPRASZAM!!!!!!!!!!!!! ZACZYNAM OD PRZEPROSIN PONIEWAŻ ZBIERAŁAM SIĘ DO NAPISANIA TEGO PRZEZ MIESIĄC! PRZEPRASZAM!!! MYŚLE ŻE CHOCIAŻ JEDNA OSOBA TO CZYTA! BO NAPRAWDE ZALEŻY MI NA TYM. MYŚLE ŻE NIE PISZE NA MARNE I ŻE CHODŹ POŁOWA SIĘ Z TEGO WAM PODOBA! DLATEGO NIE PISAŁAM ŻE NIE MIAŁAM WENY. MIAŁAM DUŻO PROBLEMÓW I WAŻNYCH SPRAW. PRZEPRASZAM! WYNAGRODZE JEŚLI BĘDZIE DUŻO KOMENTARZY! UDOWODNIJCIE ŻE CHCECIE TO CZYTAĆ! POZDRAWIAM I CAŁUJE ;*
Książka Najlepsze, co mnie w życiu nie spotkało autorstwa Tait Laura, Rice Jimmy, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie . Przeczytaj recenzję Najlepsze, co mnie w życiu nie spotkało. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze!
Cytaty z książek © 2016–2022 Basic by Cubthemes
Wydaje mi się, że trzeba pozytywnie patrzeć w przyszłość, i tym bardziej pozytywnie, im mroczniej ona się przedstawia, być czymś w rodzaju latarni rozpalającej się, coraz większym światłem pokonując mrok obok siebie. Inaczej to wszystko nie jest warte funta kłaków.
Wpatrywała się w niego z uwagą i próbowała coś wyczytać z jego oczu, wyrazu twarzy. Jak dotąd uważała, że zna go już do tego stopnia, że potrafi odczytać co czuje, myśli. W tej chwili nie była już niczego pewna. Może przez ten strach, który towarzyszył jej odkąd dowiedziała się o tym, że spodziewa się dziecka. Bała się, że to dziecko może naruszyć tą stabilność w ich związku, nad którą tyle czasu już pracowali. Marcin dopiero teraz oświadczył, że nie chce już dłużej czekać z ślubem. Dziecko to zdecydowanie za szybko… Jej rozmyślania przerwał szept Marcina: - Jesteś pewna? Iga spojrzała na niego uważnie. - Tak. Zanim poprosiłam cię o spotkanie, byłam u lekarza i on potwierdził moje przypuszczenia. – powiedziała cicho. – Marcin … - zaczęła rozgorączkowana – ja rozumiem, że to zbyt szybko dla ciebie … dla nas … Ja sama jestem niesamowicie zaskoczona tą wiadomością i … Jej chaotyczną odpowiedź przerwał Marcin, który porwał ją w objęcia i pocałował namiętnie. - Iga – wyszeptał, trzymając delikatnie jej twarz w swych dłoniach i patrząc głęboko w oczy - Właśnie uczyniłaś mnie najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. - Kocham cię Marcin – powiedziała Iga, a z jej oczu zaczęły płynąć łzy szczęścia. Delikatnie scałował każdą jej łzę. Uśmiechnął się do niej, a w jego oczach Iga widziała radosne iskierki, świadczące o tym, że był w tym momencie naprawdę szczęśliwy. - Iga jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało. – po tych słowach pocałował ją po raz kolejny. *** Spacerowali jeszcze chwilę po parku. Marcin cały czas ramieniem obejmował swoją ukochaną. Do chwili obecnej nie mógł uwierzyć w to wszystko co się dzisiaj wydarzyło. Kłótnia z Pawłem, decyzja o ślubie, wiadomość o tym, że wkrótce zostanie tatą … To właśnie o ich dziecku myślał najwięcej. Obawiał się trochę, że może nie podołać temu trudnemu zadaniu, jakim jest wychowanie dziecka, nie mniej jednak obiecał samemu sobie, że zrobi to najlepiej jak będzie potrafił. Nie chciał jej rozczarować. Bardzo ją kochał i chciał, by miała w nim oparcie. Chciał, żeby stworzyli trwałą i szczęśliwą rodzinę. Początkowo zastanawiał się, jaką płeć będzie miało ich dziecko, lecz później stwierdził, że to nie ma dla niego znaczenia. Choć ich dziecka nie było jeszcze na świecie, to on już je bardzo pokochał i wiedział, że jeszcze bardziej umocni więź między nim a jego ukochaną. Nagle przypomniał sobie o ważnej kwestii, o której jeszcze nie rozmawiali. Zatrzymał się i powiedział: - Iga, skoro za kilka miesięcy zostaniemy rodzicami… – powiedział z ogromnym uśmiechem na twarzy. – Myślę, że powinniśmy wziąć ten ślub jak najszybciej. Chciałbym też, o ile nie masz nic przeciwko… - spojrzał na nią uważnie. – abyś przyjęła moje nazwisko. - Sama nie wiem … - zaczęła Iga. – Dziewczynki miałyby inne nazwisko niż ja … - Jesteśmy rodziną Iga, niezależnie od tego, jakie kto będzie nosił nazwisko. Poza tym, nie ukrywam, że jest to dla mnie ważne. Iga spojrzała na niego z miłością. - Dobrze, Marcin. Przyjmę twoje nazwisko – odpowiedziała z uśmiechem. Marcin chwycił delikatnie jej twarz w dłonie i złożył na jej czole pocałunek. - Kocham cię … Igo Kaszuba – wyszeptał. Trzymając się za ręce skierowali się w stronę mustanga i wrócili do domu. *** Wracali właśnie do swojego mieszkania, pogrążeni w swoich myślach. Z radia rozbrzmiewały cicho stare przeboje, lecz każde z nich nie chciało wracać do rzeczywistości. Cieszyli się tą wspólną chwilą, jaką mogli spędzić tylko we dwoje. Byli szczęśliwi widząc coraz bardziej zarysowaną wizję ich wspólnej przyszłości. Nie rozmawiali dużo, posyłali sobie tylko pełne miłości spojrzenia. Słowa nie były w tym momencie ważne. Najważniejsze było to uczucie, jakie ich połączyło. Najważniejsza była miłość dzięki której mogli pokonać wszelkie przeciwności losu. Ciszę przerwał dzwoniący telefon Marcina. Widząc, że dzwoni Helenka odebrał i dał na głośnomówiący. - Cześć Hela. - Cześć wujku. Nie mogę dodzwonić się do mamy, więc zadzwoniłam do ciebie … - Mama jest razem ze mną. Najwyraźniej padła jej bateria w telefonie. Za jakieś dziesięć minut będziemy w domu. A coś się stało? - Nie wiem… - po głosie dziewczynki, Marcin poznał, że jest przestraszona. – Oli bardzo boli brzuch i ma gorączkę. Cały czas płacze, a ja nie wiem, jak mam jej pomóc … - powiedziała z płaczem. - Helenko spokojnie – odpowiedział Marcin. – Za kilka minut będziemy w domu. – po tych słowach rozłączył się i stanowczo przyśpieszył. - Nie powinnam ich była zostawiać samych na tak długo – zaczęła histeryzować Iga. Marcin położył swoją dłoń delikatnie na jej nodze. - Nie zadręczaj się proszę. To także moja wina. Poza tym, nie wolno ci się w tym stanie denerwować … - powiedział i spojrzał na nią z troską. - Tak wiem – westchnęła. – Ale proszę cię, jedź szybciej. Mam złe przeczucia … *** - Hela, Oli! – zawołał Marcin wraz z Igą wchodząc do mieszkania. - Jesteśmy tutaj – usłyszeli dobiegający z salonu pokój Helenki. Oboje podbiegli do kanapy na której leżała Oliwka. - Skarbie jak się czujesz? Co cię boli? – zapytała przestraszona Iga. - Mamo, tak bardzo boli mnie brzuch … - załkała dziewczynka. - Przed chwilą mierzyłam jej temperaturę. Ma 39 stopni gorączki – powiedziała Helenka. - W którym miejscu najbardziej cie boli? – zapytał z troską Marcin, odgarniając delikatnie z twarzy dziewczynki włosy. Dziewczynka wskazała miejsce bólu. Marcin spojrzał z niepokojem na Igę. -To może być zapalenie wyrostka. - Skąd ta pewność? - Miałem te same objawy w dzieciństwie. Powinniśmy pojechać do szpitala. Weź jej książeczkę zdrowia i przynieś jej kurtkę. Pojedziemy samochodem, tak będzie szybciej. Przestraszona Iga pobiegła szukać dokumentów. - Wujku, ja się boję – wyszeptała przerażona dziewczynka. - Oli, jesteś cudowną i odważną dziewczynką, prawda? – spytał z uśmiechem. Dziewczynka delikatnie się uśmiechnęła. - Czy to bardzo boli? - Nie. Ale poczujesz się o wiele lepiej – odpowiedział Marcin. - Obiecujesz? - Obiecuję – wyszeptał i pocałował dziewczynkę w czoło. W tym momencie Iga weszła do salonu wraz z ubraniem Oliwki, jak i potrzebnymi dokumentami. Pomogli dziewczynce się ubrać, po czym Marcin wziął ją delikatnie na ręce i zaniósł do samochodu. - Iga wszystko będzie dobrze – próbował uspokoić swą ukochaną. Dobrze wiedział, że w tym stanie Iga nie powinna się stresować, nie mniej jednak dobrze ją znał i wiedział, że nie uspokoi się dostatecznie, dopóki nie będzie pewna, że z jej córką wszystko w porządku. Sam bardzo martwił się o Oliwkę, była dla niego jak własna córka. Dlatego też pocałował delikatnie Igę w czoło, po czym odpalił samochód i ruszył w kierunku szpitala.
Szybkość. @Maya🫶 Skarbie chcę ci tylko powiedzieć że, jesteś najlepszym co mnie w życiu spotkało, kocham cię i nigdy nie zostawię bo mi cholernie na tobie zależy i choć by nie wiem co się miało dziać nic nas nie rozdzieli nawet twoja siostra. Kochałem cię kocham cię i kochać będę bo nie znam drugiej tak wspaniałej osoby
Przyczyn występowania odstających uszu należy wypatrywać przede wszystkim w genetyce, gdyż wygląd małżowiny usznej najczęściej dziedziczymy po rodzicach. Jeżeli u któregoś z rodziców występuje defekt w postaci odstających uszu, istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że i u dziecka uszy będą miały właśnie taką budowę. O odstających uszach mówimy, kiedy ich odległość od głowy wynosi więcej niż dwa centymetry. W większości przypadków powód odstawania koniuszków małżowiny usznej leży w niewłaściwie wykształconej grobelce, czyli wypukłej części chrząstki, za którą małżowina zagina się w kierunku czaszki. Czasem grobelka w ogóle się nie wykształci, a jej brak powoduje, że ucho wygina się na zewnątrz. „Wada ta może występować po obu, ale i też tylko po jednej stronie, w różnym stopniu odkształcając małżowinę uszną – od niewielkiego odstawania górnego bieguna, aż po całkowicie płaskie uszy” – precyzuje dr Marek Muraszko, chirurg z wieloletnim doświadczeniem (więcej lekarzy chirurgów znajdziesz tutaj: ). Przyczyną odstających uszu może być ich zbyt duży rozmiar bądź nieprawidłowe zagięcie jeszcze w łonie matki, dlatego to, że noworodek przyszedł na świat z odstającymi uszami, jeszcze o niczym nie przesądza. Może się bowiem zdarzyć, że defekt zniknie samoistnie po jakimś czasie. Dla większości rodziców dziecko z nawet najbardziej odstającymi uszami będzie piękne i wyjątkowe. Problemy mogą zacząć się, gdy najmłodsi spotkają się w grupie przedszkolnej czy podczas zabawy na placu zabaw, a inne dzieci wypomną mu jego wadę. Rówieśnicy czasem bywają bezlitośni, wytykając innym ich defekty i naśmiewając się z charakterystycznego wyglądu. Sam wygląd odstających uszu nie jest problemem, a raczej cechą charakterystyczną danej osoby, jednak ciężko to wytłumaczyć dziecku, które z powodu swoich uszu cierpi, gdyż jest wyśmiewane i szykanowane przez rówieśników. W okresie dojrzewania problem często pogłębia się, gdyż młody człowiek wkracza w okres buntu. Nastolatki nierzadko wykazują tendencje do nadmiernego przejmowania się swoim wyglądem i krytykowania własnej osoby. Odstające uszy są źródłem frustracji nie tylko dla młodych dziewcząt, ale także dorastających chłopców. Kobiety mają tę przewagę nad mężczyznami, że zawsze mogą zasłonić defekt włosami czy opaską, natomiast u mężczyzn charakterystyczny wygląd uszu jest bardziej widoczny ze względu na krótką fryzurę. Część osób z czasem akceptuje swój kształt uszu, jednak nie wszyscy potrafią poradzić sobie z kompleksem będąc już w życiu dorosłym. Odstające uszy są dla nich przyczyną wszelkich niepowodzeń, braku pewności siebie i wstydu. Plastyczna korekcja uszu jednym skutecznym sposobem na pozbycie się defektu Korekcja odstających uszu obrosła w wiele mitów. Rodzice przekonują się nawzajem, że pomocne mogą okazać się specjalne opaski uciskowe czy plastry, które wpłyną na zmianę kształtu oraz wyglądu uszu, tymczasem jedynym sposobem na pozbycie się tego problemu estetycznego jest operacyjna korekcja uszu, czyli otoplastyka. Zabieg może być wykonywany zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Zobacz efekty foto 1 , foto 2 , foto 3 To stosunkowo prosta i mała inwazyjna procedura, polegająca na wykonaniu precyzyjnych nacięć skóry o kształcie elipsy na tylnej części małżowiny etapem zabiegu jest odpreparowanie skóry w taki sposób, aby odkryć chrząstkę małżowiny. Odsłonięte chrząstki podlegają modelowaniu, są wyginane do tyłu bądź nacinane. Po zabiegu głowę pacjenta zawija się bandażem elastycznym, co sprzyja kształtowaniu się małżowin usznych. Sam zabieg jest bezbolesny, jednak przez pierwsze trzy dni po wykonaniu otoplastyki pacjenci mogą odczuwać pieczenie i ciągnięcie ranek. Normalne są również dolegliwości bólowe, które łatwo i szybko można uśmierzyć poprzez zażycie farmakologicznych środków przeciwbólowych. Otoplastyka nie jest zabiegiem wymagającym długiego okresu rekonwalescencji, bywa natomiast jedynym sposobem na pozbycie się kompleksów, z którymi wiele osób boryka się przez całe życie.
Łukasz Wojciechowski - Flashback Insanity - tekst piosenki, tłumaczenie piosenki i teledysk. Zobacz słowa utworu Flashback Insanity wraz z teledyskiem i tłumaczeniem.
polski arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński angielski Synonimy arabski niemiecki angielski hiszpański francuski hebrajski włoski japoński holenderski polski portugalski rumuński rosyjski szwedzki turecki ukraiński chiński ukraiński Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń wulgarnych. Wyniki mogą zawierać przykłady wyrażeń potocznych. Odejście było najlepszym, co zrobił. Była najlepszym, co cię spotkało. Jestem najlepszym, co go w życiu spotkało. Wyjazd był najlepszym, co mnie spotkało. Jules, jesteś najlepszym, co mam. Jules, you're the best thing I've got going on right now. Zostanie muszkieterem... było najlepszym, co mnie spotkało. Becoming a Musketeer... was the best thing that ever happened to me. Jesteś czymś najlepszym, co teraz mam. 'Cause you're like the best thing I got going on right now. Jesteś najlepszym, co mnie spotkało. Ale najlepszym, co mi się w życiu przytrafiło było poślubienie mamy i narodziny Twoje i Mikey'a. "But the best thing that ever happened to me"was when I married your mom and I had you and Mikey. Jej wyjazd z miasta... było najlepszym, co spotkało Jenny. Jesteś najlepszym, co mi było dane. Ty i Hudson jesteście najlepszym, co mi się przytrafiło. Ona jest najlepszym, co przytrafiło się tej rodzinie. She's the best thing that's ever happened to this family. Jest czymś najlepszym, co nas spotkało. Kiedyś pewnie będziesz najlepszym, co mnie spotkało, ale w tej chwili cię nienawidzę. I'm sure you're going to be the best thing that ever happened to me someday, but right now I just really hate you. Jesteś najlepszym, co mi było dane. Byłaś najlepszym, co mnie spotkało w tamtym czasie. Naprawdę jesteś czymś najlepszym, co mogła by zaoferować NYPD. A ty jesteś najlepszym, co miałam. Najlepszym, co możemy teraz zrobić, to trochę przystopować i wyluzować. But the smart thing to do right now is to take a beat and just cool out. Nie znaleziono wyników dla tego znaczenia. Wyniki: 27951. Pasujących: 119. Czas odpowiedzi: 382 ms. Documents Rozwiązania dla firm Koniugacja Synonimy Korektor Informacje o nas i pomoc Wykaz słów: 1-300, 301-600, 601-900Wykaz zwrotów: 1-400, 401-800, 801-1200Wykaz wyrażeń: 1-400, 401-800, 801-1200
Nie potrafiliśmy dogadać się przed wypadkiem, a teraz, kiedy mam jeszcze większy bajzel w głowie i w sercu, to porozumienie wydawało się wprost niemożliwe. Choć słowa, jakimi obdarował mnie wczoraj, zamieszkają już we mnie na zawsze. „ Jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało" Słowa te rozbrzmiewały w mojej głowie jak echo.
Uniosłam się do pozycji siedzącej, Harry jeszcze spał, nie chciałam go budzić, więc po cichu udałam się do kuchni. Stał tam Liam i rozmawiał przez telefon. Usiadłam na krześle i patrzyłam na moje ręce, gdy chłopak skończył rozmowę usiadł obok już okej?-zapytał o tym z Harry'm, ale źle się czuję, że ja nie będę jego jedyną, bo będzie musiał z Maddie utrzymywać kontakt, tak?-wypowiadałam się spokojnie, choć było to będziecie mieli jeszcze wymarzoną Darcy Harry' uśmiechając się szeroko. Podniosło mnie to na duchu, w sumie Harry nigdy mi nie mówił, że chce dziewczynkę i do tego dać jej na imię mi nie mówił..-powiedziałam drapiąc się po normalne, boi się mówić o dziecku w "świeżo" zaczętym miło, w sumie racja, niektóre dziewczyny zrażają się takimi informacjami od tylko tyle, i w tym momencie do kuchni wszedł miło, podszedł do mnie i czule mnie pocałował, a do Liam'a się uśmiechnął. Liam wstał i szeroko się uśmiechnął. Harry usiadł obok mnie na miejscu Liam'a i chwycił moją nie przejmuj uśmiechnęłam się będzie dobrze, nie przejmuj się nią.. to ona się puszcza z pierwszym ja tylko się uśmiechnęłam i czule pocałowałam Harry' to za co?-zapytał to, że Chłopak pocałował mnie czule, ale oczywiście do kuchni wszedł zadowolony ja zaraz będę szła, bo dzisiaj jestem umówiona z odwiozę się..-zaczęłam lecz przerwał odwiozę spojrzałam na niego krzywo i zaczęłam płakać, wybiegłam z kuchni do jego pokoju. Ubrałam się szybko i wyszłam trzaskając drzwiami. *Perspektywa Harry'ego* -Maddie, odwiozę dziewczyna spojrzała na mnie krzywo i zaczęła płakać, pobiegła na piętro. Spojrzałem na Louis'a, lecz usłyszałem trzask drzwi wiesz co właśnie zrobiłeś?-zapytał powiedziałem, że ją powiedziałeś do niej już zły, co?! Pocieszałem ją, że nie jest taka jak ona, że kocham tylko ją, a powiedziałem do niej Maddie. Szybko ubrałem swoje air max'y i wybiegłem za dziewczyną, szła i płakała, słyszałem ją, mocno płakała, udaje twardą, a tak na prawdę jest bardzo delikatna. Podbiegłem do czego Ty jeszcze od mnie chcesz?-zapytała przepraszam, przecież wiesz, że jesteś od niej lepsza bez wiesz jak mnie to zabolało? Wczoraj mnie pocieszałeś, a dzisiaj? Dzisiaj nazwałeś mnie jej imieniem, to nadal płacząc, przytuliłem ją mocno, cały czas płakała, nawet nie wiecie jak to bolało, że płakała przez przepraszam..-powiedziałem całując ją w głowę. Chwyciłem dziewczynę za rękę i ruszyliśmy w kierunku mojego domu. Weszliśmy na chwilę, wziąłem kluczyki i poszliśmy do auta, otworzyłem Jane drzwi, a następnie sam wsiadłem na miejsce jej Cię będzie to wszystko wyglądać gdy Maddie urodzi? jak zawsze będziemy siebie kochać nawzajem, będziemy razem mieszkać, mieć bardzo Ciebie Ciebie uśmiechając się. Dziewczyna wyszła z auta, ja oczywiście razem z nią by się Ciebie Wsiadłem do auta i odjechałem w stronę domu. Wyszedłem z auta i wszedłem do domu, oczywiście Louis przyszedł do mnie i zaczął mi robić jesteś świadomy co zrobiłeś?-zapytał Louis, przecież nie zraniłbym jej właśnie bym się zastanawiał! ją?-zapytał nie wiesz jak dasz mi spokój? to specjalnie?-zapytał zły. Zacząłem przecząco kręcić ją? i rozmawiałem z nią o dobrze podszedł poklepał mnie po że się uniosłem ale chcę żebyś był Louis. Uśmiechnąłem się tylko do chłopaka i poszedłem do swojego pokoju. Rzuciłem się na łóżko i zacząłem co Ty zrobiłeś, będziesz miał dziecko i to z byłą, której nigdy nie szeptem sam do siebie. Kocham Jane, i zawsze będę, jest jedyna w swoim rodzaju, nigdy nie poznałem tak wspaniałej dziewczyny, zakochałem się po uszy, tyle mogę powiedzieć, moja najwspanialsza księżniczka. *Perspektywa Jane* Sięgnęłam po moją torebkę, wyciągnęłam z niej ten przeklęty telefon, odblokowałam go i pierwsze co to chciałam sprawdzić wiadomości, lecz przerwał mi dzwonek do drzwi. Ale osoba dzwoniąca sama weszła do jestem do dziewczyna to telefon? Harry' Opowiedziałam jej o całym spotkaniu i wręcz nalegała żebyśmy sprawdziły wiadomości. Odblokowałam ponownie telefon i włączyłam wiadomości. Ona udawała! Cały czas udawała! Chciała pieniądze od Harry'ego! -Jedziemy do Harry' i to w tej przyjaciółka biorąc telefon z mojej ręki i chowając go do kieszeni. Ubrałyśmy się szybko i złapałyśmy pierwszą lepszą taksówkę. Dzwoniłam do Harry'ego, od razu właśnie do Ciebie Coś się stało?-zapytał Po dziesięciu minutach stałyśmy już pod drzwiami z Ally, chłopcy poszli na telewizję z Ally, a ja z Harry'm do jego pokoju. Usiedliśmy na mam telefon oddychając spokojnie, chłopak spojrzał na mnie krzywo, był co Ci on?-zapytał lecz już wszystko wyjaśnione!-krzyknął, pierwszy raz na mnie po co go wzięłaś?! Przecież wiesz, że dziecko będzie i już!-krzyczał nadal, podałam mu telefon włączony na wiadomościach, zaczął czytać i po chwili, zaczął się kochanie!-krzyknął i wziął mnie na ręce, zaczął mną okręcać wokół własnej osi. Pocałował mnie i podstawił na wspaniała uśmiechając się. Chwycił mnie za rękę i pocałował jesteś najlepszym co mnie spotkało w uśmiechając Ty jesteś moim miło. ___________________________________ BUM! Jest moc! Lecimy nie śpimy! Jutro next! DZISIAJ NEXT! Powiem wam tak: będzie wixa! <3 XD To tyle narka wam! xx <3
"Jesteś najlepszym, co mnie w życiu spotkało". Historia miłości Bartosza Kurka i jego żony Anny Turniej finałowy Ligi Narodów odbędzie się w dniach 19-23 lipca w Ergo Arenie na pograniczu Gdańska i Sopotu.
Więcej wierszy na temat: Miłość « poprzedni następny » Kocham cię nad życie. Jesteś moim szczęściem. Pociechą na szare dni. Niedawno tuliłam do piersi, kołysanki śpiewałam, przed troskami chroniłam. Niepostrzeżenie stałeś się dorosły. Z dumą patrzę na twe sukcesy. Nadal synku martwię się o ciebie W moim sercu moc miłości płonie. Masz w nim miejsce na stałe. Jesteś najważniejszy, najlepszym, co mnie w życiu spotkało. Oby to szczęście do końca życia trwało. Bliskość i miłość czuję. Zawsze jesteś przy mnie w potrzebie – dziękuję. Napisany: 2019-07-08 Dodano: 2019-07-08 08:49:16 Ten wiersz przeczytano 476 razy Oddanych głosów: 7 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej »
On Blogger since October 2015. Profile views - 2376. My blogs. Tell me that you need me. Jesteś najlepszym co mnie w życiu spotkało.
Jesteś moim największym błędem. Jesteś wszystkim, czego pragnę, choć jednocześnie stanowisz przyczynę moich problemów. Jesteś najlepszym, a jednocześnie najgorszym, co mnie w życiu spotkało. Jesteś moim nałogiem. Nałogiem, który uszkodził mnie tak bardzo, który zmienił mnie moim życiem, ale i śmiercią. Jesteś największym błędem, jaki kiedykolwiek popełniłam. Najgorsze, że nie mogę już bez Ciebie żyć. Zanim Cię poznałam, słyszałam o Tobie pogłoski. O tym, jak wiele złego potrafisz wyrządzić. Nigdy jednak nie uwierzyłam w to do końca. Owe pogłoski pozostały w mym umyśle czymś w rodzaju niezobowiązujących plotek, wygłaszanych przez mało wiedzących to tu, to kiedy ktoś ciągle mówi o tym, co zakazane, czego nie wolno dotykać, czego nie wolno próbować… Cóż, przykuwa to moją uwagę, bo nie zawsze to, co mówi większość okazuje się prawdą. Niestety właśnie w twoim przypadku postanowiłam nie dawać wiary cudzej opinii, zanim nie poznam Cię twarzą w nocy naciskałam znajomych, aby mnie wprowadzili w temat, by pozwolili mi się z Tobą zapoznać. Zapoznać z największym błędem mojego życia. Niestety Twoja siła oddziaływania, poświęcona mi uwaga były tak wyraziste, że już od pierwszego razu wpadłam w Twoje skrzętnie utkane płomieniem, który rozświetla pochodnię wolności. Jesteś ostatnią drogą do tego, żebym poczuła się wolna i inna, niż wszyscy. Przynajmniej tak mi się wydawało. Teraz rozumiem, jak bardzo byłam głupia. Jesteś największym błędem, bo idealizowałam Cię, widziałam tylko to, co dziś uznaję za krótkowzroczne. Wybrałam Cię wyłącznie z pociągu do tego, co powszechnie jesteś największym błędem – nie mogę bez Ciebie żyćKiedy Cię poznawałam, wydawałaś mi się po prostu czymś, co wzbudza emocje, czymś ponad stan. Teraz jednak zupełnie nie potrafię bez Ciebie żyć. Nie dostrzegałam zagrożenia, które niesie ze sobą choćby najmniejszy kontakt z tym, co powszechnie mnie słowo “zabronione” oznacza nic innego jak to, że znasz się lepiej niż inni Cię znają. Jesteś silniejsza od wszystkich, którzy tak ściśle powstrzymują się od tego, co powszechnie uchodzi za że tamtej nocy było to dla mnie coś specjalnego, wyjątkowego. Kiedy mnie z Tobą zapoznali, gorączka wędrowała po moich żyłach, zmienił się cały mój świat. Ulokowałaś się w moim wnętrzu tak sprawnie i tak spójnie, że teraz nie mogę myśleć o niczym innym, jak tylko o Tobie. Choć jesteś moją największym błędem, nie potrafię już bez Ciebie Ty bierzesz mnie za rękę i zabierasz tam, gdzie można dotknąć samego nieba. Nie mogę żyć bez tego, że pozwalasz mi uciec z tego świata rozumnych, którzy nie potrafią zrozumieć takich jak ja. Nie mogę bez Ciebie żyć, choć wiem, że za każdym razem, gdy Cię dotykam, uśmiercasz mnie stopniowo, bym w końcu przestała mogę bez Ciebie żyć. Nie mogę się pogodzić z ciężarem, jakim okazał się być największy błąd mojego życia. Ta relacja oparta na miłości, nienawiści i uwielbieniu po prostu mnie wykańcza. Uniesienia stają się coraz krótsze, a udręka, którą trzeba za nią zapłacić, zaczyna się zamieniać w mnie, jestem od Ciebie coraz bardziej uzależniona. Od dawki, która gasi moje cierpienie na krótką chwilę, po to bym cierpiała jeszcze bardziej, gdy ta chwila przeminie. Piszę te słowa z miejsca walki. Z miejsca, w którym mój umysł walczy z tym, co bezustannie podpowiada serce. Z miejsca walki, w którym jestem jedyną stąd mogę powiedzieć całemu światu, że to Ty kochana heroino, stanowisz największy błąd mojego życia. Błąd, który w końcu mnie największym błędem, bo w końcu mnie zabijeszTak, to Ty, heroina. Narkotyk, który mnie w końcu zabije. Zabijesz mnie, bo moje uzależnienie od Ciebie jest tak silne, że nie jestem w stanie się od Ciebie odseparować. Dreszcze, nudności, które bywają wręcz wstrząsające, gdy próbuję się od Ciebie uwolnić nie pozwalają mi się bez Ciebie obejść zbyt nie ma Cię we mnie, występują nawet silne halucynacje. To przerażające wizje, które przeistaczają mój świat w miejsce terroru, pełne potworów, które bezustannie usiłują wyrządzić mi krzywdę. Co ciekawe, jednocześnie doskonale zdaję sobie sprawę, że jedynym monstrum, które w rzeczywistości mi zagraża, jesteś Ty kontrolujesz moje myśli i wszystko to, co robię. Jesteś największym błędem, bo teraz dowodzisz moim życiem. Z Twojego powodu nie mogę utrzymać żadnej pracy. Jedyne o czym myślę, to kolejna dawka, którą chcę przyjąć tu i jest to, że tylko jedna chwila przyjemności w rzeczywistości zniszczyła całe moje życie. Wiem, że to był wyłącznie mój wybór, że to ja chciałam tylko spróbować, kiedy jeszcze byłam od Ciebie też, że jeśli czytasz te słowa, Ty czytelniku możesz dokonać zupełnie innego wyboru. Dla mnie jest już zbyt późno. Ponieważ nie mogłam czekać na czystą strzykawkę, nabawiłam się AIDS. Mój organizm sprawił, że nie mogłam czekać ani przez chwilę dłużej. Skorzystałam więc z bądź jak ja, nie popełniaj tego strasznego błędu, bo nawet jeśli uważasz się za silną, narkotyk szybko to mieni. Nie poddawaj się namowom, to naprawdę nie ma sensu. Odrobina przyjemności, która stanie się Twoim udziałem nie ma żadnej wartości w porównaniu z cierpieniem, które przyjdzie Ci znosić całymi latami. Nie myśl, że z Tobą nie stanie się to, co ze mną. Ja też tak myślałam o innych, a teraz jestem już prawie może Cię zainteresować ...
. 6vuoktxu4d.pages.dev/5116vuoktxu4d.pages.dev/2336vuoktxu4d.pages.dev/6336vuoktxu4d.pages.dev/3086vuoktxu4d.pages.dev/8606vuoktxu4d.pages.dev/8976vuoktxu4d.pages.dev/9806vuoktxu4d.pages.dev/6886vuoktxu4d.pages.dev/9586vuoktxu4d.pages.dev/3316vuoktxu4d.pages.dev/9416vuoktxu4d.pages.dev/1946vuoktxu4d.pages.dev/8526vuoktxu4d.pages.dev/8156vuoktxu4d.pages.dev/141
jesteś najlepszym co mnie w życiu spotkało
